Arkadaslar cocuğum ile annemde yasiyorum.
Annem cocugumun beslenmesini ustlendi.ben doyurunca doymadi diyor.surekli anneligimi elestiriyor hatta asagiliyor.kisisel alana saygisi yok.cocugum sakin bir cocuk zor degil ama hep sikayetci annem.kardesimin psikolokljisi bozuk.ilaclari da pek fayda etmiyor.annem herseyi sadece istediği gibi degil istediği şekilde olsun diye kendini parcaliyor.bunun herzaman mumkun olmadigini ister guzel ister kotu bir sekilde anlatalim biz laf sokup onun hep emeklerinin bosa gittigini soyluyor zaten her hangi ona gore kotu bir sey yapmasak da boyle soyluyor.annem yuzunden kardesim nerdeyse tuvalete gideyim mi diye arayip soracak annemde şikayetci bundan bir de ustune herseyi onun istediği gibi yapmamiza rağmen hicbir seyi duşunmuyorsunuz herseyi ben duşunuyorum diyor.yani aptal diyor aşağılıyor bir nevi.bakici sansim yok baska eve esya alip cıkamıyorum.calisip evin giderlerine ortak olmama ragmen annem bana asagilayici ve suclayici.kardesim calismiyor sinava hazirlaniyor işte ona gore.buzdolabi tam bir facia mesela icinde yiyecekleri ustuste tepip u nutuyor alma desem kotuyum curukleri bekletiyor.bunu soyleyince de kotuyum.gorduklerimi atiyorum tÂbi.hatta bazi curuk seyleri atinca ona da tepki verip asagiliyor.