Oncelikle merhaba arkadaşlar ben 22yasinda 3yillik evli bir bayanım eşim ciftci evlendigimizde beri ailesine calışıyor onlar suyu faturalari oduyor fakat eve alışveriş yapmıyor lar onemli bir şey icin para lazım olsa elimize bu yuz lira sıkıştırıyor lar cocuk gibi artık utanıyorum bir kişide olsan iki kişide olsan eve herşey lazım oluyor eşimden hic bir şey istemiyorum ona uzuluyorum cunku vermiyorlar coğu kez kavga ettik ben bu sartlarda yasayamam kendin calış beni onlara muhtac etme diyorum uzerine verdik lerinide minnet ediyorlar benim cocuğum yok surekli koye gel bize hizmet et diye kavga ediyorlar eşimin evine alışmasını istemiyorlar benim ailem keyfinden herseyinden kismayan bir aile bu sartlara alışmam cok zor oldu eşim i coğu kez terkettim ağlıyor ben sensiz yapamam diyor hatta bir defa intihar bile etti hastaneye kaldırıldı geldim şimdi yine hic bir şey almıyorlar parada vermiyorlar cocuğumuz olmuyor yok diye tedavi bile olamıyorum bayramlar da arayıp bize gelin diyorlar bir daha karar aldım ve gitmicem artık dayanamıyorum eşim de caresiz bu gune kadar hep kendilerine bağlı yaşatmislar onu oda artık onlarla goruşmuyor eşim ameliyat oldu oğullarını gormeye bile gelmediler boyle insan larin hala var olması gercekten cok yazık soyleyebileceğim hic bir şey yok