Kızlar herkese iy akşamlar bugun zaten işyerinde berbat bir gun gecirdim insanlar birşeyler soruyor anlatıyoruz insan gibi bize bağiranlarmı dersiniz suratımıza telefonu fırlatmak isteyenlermi dersiniz anlayacağiniz yeterince kotuydum. Eve geldim gecen konu acmıştim kuzenim corona zamana kız istemede kız isteme tutturdu yine aynı muhabnet bende sinir krizi gecirdim artik annem kronik hasta ve bircok hastalığı var yahu kadına anlatıyorum defalarca duzgunce konuştum anne bak risk gurubusun en az 2 ay daha evden cıkmaman gerek ya gorseniz onlar aradığında telefonda eziliyor buzuluyor artik koptum bende ben de ablamda onların iyiliğini duşunurken hem annem hem babam bizim ne nankor evlatliğimizi bıraktı ne başka birşey inanin kendimi ovmuyorum ama ben de ablamda hep kendimizden cok onları duşunduk ve karşiligina bakın ya artık gercketen kaldırmiyor kafam bugun olmek istedim kimseye yaranamıyorum ta geldim 32 yaşima hala durumuma bakın insanlar kendine yuva kurup veya bekar olanlar imkanlari olup eve cıkarken ben bu hayata mahkum oldum resmen