slm canlar. buraya cok uzun uzun şeyler yazıp da sizi yormak istemiyorum. her okuyup yorum yapan arkadaşlara teşekkuru borc bilirim. oncelikle kendimi şu aralar erkek arkadaşımın eski nişanlısıyla kıyaslıyorum. her şey kendi kafamda tabii ona yansıtmıyorum bunu asla. benim de başımdan bi nişanlılık gecti. şuan eski nişanlım eski nişanlısıyla barıştı ve hastalık gecer gecmez nikah kıymayı planlıyorlarmış. benim eski nişanlımın eskisi onceden kapalıymıs ayrıldıktan sonra acılmış (asla acık kapalı muhabbeti yapmıyorum bende kapalıyım) ve daha bakımlı guzel biri olmuş. yeni erkek arkadaşımın eski nişanlısı da oyle hoş kızmış. sorun şu ki kendimi beğenmiyorum ben. nasıl daha iyi guzel ve kendini seven biri olabilirim. bu duşuncelerim beni cok yıpratıyor. dağınığım tembelim erkek gibiyim. (eski niaşnlımla ayrılma sebebimiz ben değil kendi sorunlarıydı ((ve beni aldatmasıydı ))oyle ki şuan arkasından hakaretler ettiği kızla barıştı.) kendimi nasıl sevebilirim kızlar. hamaratım fazlasıyla elimden her iş geliyor. yıllardır tek başıma yaşıyorum calışıyorum. giyimime bakımıma da dikkat ediyorum ama uşengecliğim yıpranmışlığım yorgunluğum kalp kırıklıklarım guvensizliğim etrafımdaki herkesin yuva kurup mutlu olması haşa ama beni isyana surukluyor. nasıl başa cıkıcam bilmiyorum. herkese de her şey anlatılmıyor ki. eski nişanlımın dengesizlikleri yuzunden dengesiz gecimsiz biri olmuşum istemeden galiba. kafamda kurmalarım bitmiyor. nasıl sağlıklı bi ilişki yaşanır unutmuşum.