Merhaba

Son bir yıldır gundemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak calışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.

Yaşım 31. Henuz cocuğum yok.
Universite de dahil olmak uzere her zaman cok başarılı ama cok tembel bir oğrenciydim. İlkokulda Hergun arkadaşımı arayıp odevlerimi almam gerekirdi cunku oğretmen odevleri tahtaya yazarken deftere gecirmeye uşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında calışarak bitirdim.
-he tamam anladık hic calışmamana rağmen cok başarılıydın - diyecekler icin şimdiden, evet oyleydim

Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene kucuk caplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında cok ekstrem bir olay olmadığı muddetce ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine uzuyor.
‘e sen calışsan guzel şeyler yapacakmışsın ’ demekten kendimi alamıyorum.

Onumuzdeki yıl duzenli calışırsam tıp bolumu de dahil olmak uzere coğu bolumu iyi universitelerde okuyabilirim.
Fakat, Turkiye ’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de universiteye girilir 22-23 gibi mezun olup calışmaya başlanır. Birkac yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkac yıl sonra bir cocuk, arayı cok acmadan ikinci cocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında cok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya cevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan ornekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım