Şu siralar canım sıkkın biraz. Her evliliğin inişli cıkışlı zamanları oluyordur mutlaka sizler bunun ustesinden nasıl geliyorsunuz? Sorunu aştıktan sonra veya sorun gundemden kalktıktan sonra eşinizle olan iliskinizi toparlayabiliyormusunuz? Bahsettiğim şeyler ufak tefek sorunlar değil bayramda once kimin ailesine gidilecek gibi sorunlar değil yani. Bahsettiğim sorunlar farklı bakış acıları hayattan farklı beklentiler farklı standartlar vs. Bu sorunları evlendigimziden beri yasıyoruz 7 sene oldu. Ilk senelerde kavgalarımız oluyordu bu sebeplerden oturu ama gencliğin verdigi iyimserlikle birbirimizi seviyoruz duşuncesiyle aşıyorduk bir şekilde veya aştığımızı sanıyorduk . Eşimde bende 30lu yaşların başlarındayız artık olgunlastik kavgamız gurultumuz yok ama bu sorunlar hala var. Hepte olacak biliyorum. Bu yuzden bu evlilik artık tatmin etmiyor beni heyecanımı iyimserliğimi tamamen kaybettim. Ozel hayatımıza fazla girmek istemiyorum ama cinsel anlamda da isteksizlestim. Onceleri eşime gıpta ettiğim icin ona hayranlık duyduğum icin arzuluyordum onu ama o duyguyuda kaybettim artık. Hayranlik duymak soyle dursun resmen soğudum. Ic dunyamda oyle mutsuzumki. Yaşım genc olmasina rağmen gencliğe ait bir cok duygu oyle uzak geliyor ki bana artik. Iki cocuğum var kurulu bir duzenim var ama mutsuzum. Cocuklarım olmasaydı bu kadar tahammul edemezdim bu evliliğe gibi geliyor. Geleceğimi duşununce bir karamsarlik kaplıyor beni. Hic bir zaman beklediğim değeri goremeyecek olmak eşimle aynı dili konuşamayacak olmak icten ice hic bir zaman tatmin olamayacağımı bilmek iyiden iyiye soğutuyor beni bu evlilikten. Kimselere anlatamiyorum buda beni dahada mutsuzlastiriyor. Icimi dokmek istedim..