Şu hayatta bana acı nedir diye tarif et deseler 18 yaşımda babamı kaybettikten sonraki zamandan evlendiğim zamana kadar gecen 7 yıl derdim. Annem ve kardeşlerim yuzunden yaşadığım cehennem ateşi. Ablam iğrenc ahlaksız insan hala aklıma geldiğinde senin gibi bir pislikle gecirmediğim her saniye icin şukurler ediyorum. Hep fedakarlıkla hep kendinden taviz vermeyle gecen yıllar. Az once yine anne başlıklı konular okuyunca aklıma geldi gecmiş lanet gunlerden biri. Boyle parca parca yuzlerce anıyla Zihnimi oyle kirletti ki. Evlendikten sonra hayatım guzel olunca benden faydalanma cabası gittikce midemi bulandırıyor. Ama işte hayat oyle ki Hayır demeyi oğretiyor insana. Hayırlarım butun reddedişlerim butun sevgisizliğim sana gelsin anne. 1 hafta kaldığım hastanede 1 defa aramadığın bana ne bu saatten sonra sevgi gosterisi yap yapmacık yapmacık ne de bana muhtac ol. Dunya senin olsun da sen de benden uzak ol yeter ki. Her doğuran anne olamıyor her anne babanın cocukları kardeş olamıyor. Secme şansı olmadığı aileler tarafından mağdur edilen cocuklar olarak Dilerim secme şansı yakaladığımız ailelerimiz ile mutlu oluruz.