Merhaba. 7 yıllık evliyim. Eşim de ben de calışıyoruz. Hayatımızı duzene koymak icin hep ikimiz uğraştık. Ailesinin bize maddi manevi desteği olmadı. Sadece sorunlarla hayatımızı meşgul ettiler.

Eşime bağımlı bir annesi var. Ben karakter olarak cok yumuşak yuzluyum. Bugune kadar bana yaptıkları haksızlıklara bile sesimi cıkartmadım. Tepeme cıkma cesaretini de ordan buldular.

Yaklaşık 6 ay once kv yok yere kavga cıkartıp beni tehdit etti. Eşim beni savunca işler iyice cirkinleşti ve kv ile gorumce bana eşimin asla inanmayacağı iftiralar attılar. Boşanmamız icin uğraştılar. Kv aileme kufretti. Olaylar yaşananlar cok uzun ama anlatıp sıkmak istemiyorum. Tek sebebi kıskanclık. Aramızın iyi olmasını kıskandılar. Aldıklarımızı gezdiğimiz yerleri kıskandılar. Acık acık soylediler de bunu. Soran olursa cevaplandırırım. Gorumceyle bu konuda tek kelime tartışmamız bile olmadan eşime benim icin ruh hastası pislik o boşan onu bırak annemin yanına gel gibi mesajlar attı. Kv Allah size cocuk vermesin boşa bu karıyı yuz tane bulursun ondan diye bağırdı benim yanımda. Aylarca goruşmedik. Kv kpyi işyerime gonderdi telefonla aratıp benden babamdan para istetti rahatsız ettirdi.

Eşim telefonlarını acmadıkca hastalık yalanları uydurdular. Hamile olduğumu oğrendik. Gel zaman git zaman ayda bir goruşmeye başladık. Toplasan uc dort kere yarımşar saat ancak goruşmuşuzdur. Genelde kp ile eşim muhabbet etti ben konuşmadım. Kv ile muhabbet eden olmadı neredeyse hic.

Uc gundur eşimi arıyor virusu bahane edip. Nasılsın diye soruyor. Eşim o gunden beri bir kere bile aramadı annesini. Şimdi virusu bahane ediyor bebeğimizi bahane ediyor arıyor. Eşimle birlikte onlarla goruşme kararı almamızın sebebi yaşlı insanlar olmalarıydı. İki gun sonra birşey olursa vicdan azabı cekmeyelim diyeydi. Eşim kardeşiyle halen goruşmuyor. Olse cenazesine gitmem annemi o doldurdu diyor. Ama eşim eskiden annesini cok severdi. Asla toz kondurmazdı. Korkuyorum araları yumuşayacak diye. Kv bugun yine aramış eşimi beni istemiş telefona. Eşim verdi telefonu. Kızım ben seni cok seviyorum sen benim canımın canısın torunumun anasısın diyor. Ses cıkmadı benden tekrar etti. Tamam dedim. Sıkılıyor musun evde dedi hayır dedim. Kendine iyi bak dedi. Tamam iyi gunler deyip kapattım.

Eşim de biraz daha normal davransan dedi. Nasılsın deyince iyiyim sen nasılsın diye sorsan mesela dedi. Ben bana yapılanları unutamıyorum dedim. Sesini duyunca elim ayağım titriyor dedim. Sozu acılmışken asla cocuğumuza bakması soz konusu değil dedim. Bakıcıya bırakana kadar heryere kamera taktırıp ona baktıralım dedi. Asla gerekirse calışmam iki sene kendim bakarım. Dunyaya gelmemesi icin beddua ettiği cocuğu ona bırakmam. Bizim cocuğumuza bakmaya hakkı yok dedim. Gorumcemin cocuğuna da kv baktı eşim de cok huysuz ve bencil der yeğeni icin. Annenin yetiştidiği cocuk da ortada onun gibi mi olsun istiyorsun dedim. Tamam farkındayım ben de dedi. Kapattık konuyu.

Kv tekrar ararsa ki arayacak işimize karışmaya kalkacak ne yapıyım. Soğumuyor icim bir turlu. Ben en ufak bir saygısızlık etmedim bu olaya kadar. Hazmedemiyorum yaşananları. Geceleri kabus goruyorum onlarla ilgili.