o kadar yalnız ve sevgisiz buyudum ki hele ergenken daha kotuydum. Babasız buyudum,kardeşim yok,babam aramaz sormaz.
Annem ayrı bir travma yaşattı bana hic annelik yapmadı,destek vermedi neyin var kızım demedi sevmedi,ilgilenmedi. Maddi yonden her istediğimi yaptı ona lafım yok kotu bir anne değil dovmedi de sovmedi de ama hic sevgi vermedi. Bana hic yol gostermedi nasihat vermedi.
Sorumluluk sahibi bir kadın değil hala cocuk gibi ben onun annesi gibiyim. o kadar rahat ki benim geleceğimi bile duşunmuyor. sadece kendini duşunuyor ben ise onun hizmetcisi gibiyim. kucuk yaştan beri yemek temizlik bu işler hep benden sorulurdu hala daha ben yaparım. yaşıtlarım gibi okula gideyim yok susleneyim gezeyim yapamadım okulumu okuyamadım cunku bu yaşadıklarım ağır geldi saldım. Hic geleceğimi goremiyorum cidden kendimi cok saldım eskisi gibi değilim . Evlenmeyi duşunmuyorum adam gibi sevecek guvenilecek erkek yok gibi. psikolojim cok bozuldu nereden başlayacağımı bilmiyorum. Kendi ayaklarım ustunde durmak ayrı yaşamak istiyorum ama mesleğimde yok. yaşayan olu gibiyim