Merhaba arkadaşlar burayı yeni keşfediyorum ve sanırım kimseye anlatamadıklarımı size anlatıp cozumler buluyorum eşimle 2 yıldır evliyiz cok sorunlar yaşadık hep sebebini oğrenmek istedim ve zamanla cevaplar buldum. Eşim beni haksız yere cok eleştirir ve beni surekli aşağılarda bense onun her halini cekip alttan alırdım zamanla duzelir diye. Ama bir gun beni ezmesi aşağılaması ve arkamdan konuşmaları canıma tak etti ve boşanmak istedim Haftalarca ayrı kaldık. Bir yolunu bulup beni geri dondurdu her şey duzelecek siz dedi. Ama sonradan oğrendim ki meğerse babam eşime bağır cağır gerekirse kızımı dov demiş. Eşim bana cok bağırır hep ozgğvenimi kırmaya calışırdı. Bazen şakayla karışık bak bir gun seni dovecem derdi. Babamın eşime boyle dediğini duyduktan sona aileme sırt cevirdim. Babam hep kocama bu kız boyle iş yapmaz cok asi baş edemezsin evde de işlere erkek yardım etmez otur o yapsın derdi ben de ben oyle değilim neden oyle diyorsun dediğimde babama şaka yapıyorum her şeye alınma derdi. Zamanla oğrendim ki hem eşimin ailesi hem de benim oz babam eşimi boyle gazlıyorlarmış eşim de babamdan aldığı yuzle bana kotu davranıyor muş evet biliyorum en buyuk suc eşimde ama artık bunlara katlanamıyorum. Eşim babamı cok tanımıyorken bana daha iyi davranıyordu şu an gunden gune kotu davranır oldu ne zaman ben kesin boşanma kararı verdim bir duzelme yaşadı ama sanki bu hali bana yapmacık geliyor ve cok araftayım cok icim acıyor boyle bir ailem olduğu icin.