Herkese merhaba, burayı takip ediyor sık sık okuyordum.. bende uyelik alıp derdimi paylaşmak, fikir danışmak istedim.
Eşimle severek evlendim.
Cok iyi bir insandır, iyi bir eş iyi bir babadır.
Evine bağlıdır, merhametlidir vs iyi biri işte.. seviyorumda.. bir cocuğumuz var.
Kayınvalidem kp ve iki gorumcemle aynı apartmanda oturuyoruz. Gorumcelerimde dunya iyisidir. Ama kv cok yoneticidir, aslında kotu bir insan değil ama bizi avcuna almış her dediğini yaptırmak isteyen yapmazsak surat asıp kavga cıkaran dunyayı dar eden, ağzından cıkanı kulağı duymayan sadece kendini duşunen biri.. surekli beraber yemek icmek isteyen evimize sadece uyumaya inelim isteyen hep onun dediği olsun heryere beraber gidelim isteyen biri.. huyuna gidersek ondan iyisi yok.. ama bu iş surekli olmuyor.. biraz geri kafalı işte. İşin kotusu eşim annesinin ağzına bakıyor asla ona laf dedirtmez, bugun sana hak verıyorum der yarın unutur sana ne eziyeti var der. Defalarca taşınmak istediğimi soyledim ama mumkun değil.. cok mutsuzum.. evliliğimden hiş bişey anlamadım. Bir mesleğim yok ama taşı sıksa suyunu cıkartacak kadınlardanım.. eşiminde durumu cok cok iyi. Gelinlik mağazamız var kesemiz bir. Boşansam oturdugum evin kirasını dahi odeyecek kazancım olmaz, cocugumu babasız buyuturum hemde calısınca annesizde.. yahu ben işin icinden cıkamıyorum bir akıl verin boyle omur gecer mi? Boşansam eşimi seviyorum, iyide bir koca kese bir herşey annenin ustune diye ses cıkartamıyor pasif, mutsuzlugumuda anlamıyor sonucta kanı canı..