Slm arkadaşlar. Sabah annemle konuştum moralim bozuldu.bu hastalık geldiğinden beri cocuklarimda bende dışarı cıkmadık. Ailemizle telefonda konuşuyoruz. Eşim bu konuda cok hassas.annemle evlerimiz cok yakın. Kvden yarım saatlik uzaklıkta. Eşim kendi ailesinin bile ihtiyaclarını gorurken kapıdan verip geliyor.ama annem bana bu konuda cok baskı yapıyor. Kendimide kotu hissetmeme sebebi oluyor.hergun birkac defa arıyorum. Kronik rahatsızlığı var.korona yada inanmayanlardan.sık sık doktora gidiyor surekli anne dikkat et diyorum.amaaan nekadar huylusunuz deyip geciyor. Evde kardeşim var surekli dışarıya cıkıp geliyor.pek umursamiyorlar bu durumu.ve sabah oğlum telefonu aldı ben konuşurken anneanne seni ozledim dedi.annem actı ağzını yumdu gozunu bir tek korona sizdemi var.benim komşularımın cocukları hep annesine gelip oturuyorlar.sanki siz bizden korona bulasacak gibi davranıyorsunuz. Geldiginiz zaman kapıdan kacıyorsunuz. Cocukların izin gunlerinde uğradık ama bahcede oturduk.sanki cocuklarına bizden gecicek gibi bi haldesiniz.ben farkında degilmiyim sanki biz anlamiyozmu sizin tavırlarınız vs...anlatmaya calıştım ama malesef anlamadı iyi bakalım iyi yapın bakalım dedi.bu hastalık cıktığından beri eşim ne markete ne pazara beni yollamıyor.kendi ailesinede aynı şekil davranıyor. Ama annem kendisine kasıtlı yapıldığını duşunuyor. Soylediği şeyler kendimi kotu hissetmeme sebebi oldu.hasta kırılmasın diye guzelce anlatmaya calıştım ama bilmiyorum.nasıl anlatmam gerekir bilmiyorum