15 haziranda anlaşmalı olarak boşanacağız .Aslında kotu bi evlilikti ve istemiştim boşanmayı ama hic o yanaşmadı.Ailemi huzursuz eder diye sanırım bende de daha duygular bitmemişki kabul ettim dondum. Ama gel gor ki son zamanlarda bana gore cok ama cok iyiydik .şu korona cıkana kadar.ilk zamanlar gene iyiydik ama ramazanın 1 demesiyle ben boşanmak istiyorum demeleri başladı. Tamam dedim.Sonra vazgecti .Sonra rahatsızlandı. Rahatsızken cok iyiydi.Ciddi bi rahatsızlığının olmadığını oğrenince eskiye dondu ve tartıştık ve ben annemlere gectim .15 gun ne o aradı ne ben.Bu arada rahatsızlığı psikolojiyi de etkileyen bi rahatsızlık .neyse aradı gel dedim cunku cocuklar anne babayı ozluyorlar.neyse gecen kararının kesin olduğunu soyledi ve anlaşmalı boşanmaya karar verdik.ama gel gor ki uzulduğumu korktuğumu hissediyorum.Normal mi ? Bir de cocuklu boşanan anneler ne zorluklar yaşadınız .pişman oldunuz mu.Dağılmadım ama gercekten uzgun olduğumu hissediyorumm.Destek kk