Merhaba arkadaşlar. Biz eşimin memleketinde yasıyoruz İstanbuldan Giresuna geldim. ben butun cevremi ailemi memleketimi bırakıp geldim. Eşimi seviyorum her istediğim yapar aileside burda onlarla da sorunum yok fakatttt sadece sosyal hayatımı onlardan ibaret olması baydı artık beni cunku boyle biri değildim ben bir cok arkadaşı olan sosyal biriydim ben bu şehre 6 yıldır alısamadım cocugum da yok. duşunun ki bir tane dahi arkadaş edinemedim.(gerci virus var arkadaşım olsada değişen bir şey olmayacak) Oturduğumuz semtlerde hic komsuluk yok. Eşimin de cevresi yok birde surekli valizle hazırlan yolculuk yap git ailenin yanına artık zor gelmeye başladı.. Eşim bana gecen sene soz verdi bu yıl tayin alcam batıya diye. Sonra bir sebepten dolayı vazgecti ve seneye alcam diyor amaaaaaaaaaaa ben bu şehre katlanamıyorum artık ve eşimin beni cocuk gibi kandırması oyalaması zoruma gitti. guzel bir yer fakat bana gore değilmiş . Ben de rest cekmeyi duşunuyorum ne kadar sevsemde sevgi bir yere kadar diye duşunuyorum ve seneye de bir şeyi bahane edip vazgecer diye korkuyorum cok kararsızım ailemi de uzmek istemiyorum
