Merhabalar ben iki bucuk yıllık evliyim. Eşimle severek evlendik. Eşimi de hÂl seviyorum. Ama eşim evlendiğimiz zamandan beri uyumsuz olduğumuzu soyluyor.kendisi icin uyumun herseyden once geldiğini, sevgisinin olduğunu ancak uyumsuz olduğumuzu gorunce sevgisini de yansıtmadığını soyluyor. Dolayısıyla sarılıp operek sevgisini gostermiyor. Ama bana gore uyumsuzluk falan yok aramızda. Mesela ben evde pasif yaşamayı seven biriyim, o dışarda aktif yaşamayı sever. O hayvanlara karşı cok ilgili, benim cok ilgim yok. Eşime gore bunlar cok buyuk uyumsuzluk.bu konularda ilk zamanlar daha cok kavga cıkartıyodu. Şimdi bunu aştık. Ama şimdi de bi konuda farklı duşunduğumuz zaman yine kavga cıkartıyor. Mesela gecenlerde bi hastalıkla ilgili doktora gittik. İnternette ki arastirmlarima gore doktor bana ilac yazmadigi icin guvenmedim ve ozel hastanede iyi bir doktora gidelim dedim. O da uc tane doktordan bilgi aldığını soyledi. Ben de gereken ilacı kullanıp tekrar tahlil yaptıralım iyi bir doktora dedim duzgunce fikrimi soyledim. Kavga cıkardı bunun uzerine. Biz anlasamiyormusuz , kendine guvenmiyormuşum. Ama ben inatlasmadim sadece panik yaptım başka bi doktora mi gitsek dedim. Ona gore bu uyumsuzluk. Başka bi zaman bi yere gittim ve aksam doneyim diye anlaştık. Sonra bi durum oldu ve orda kalip kalmama konusunda kararsiz kaldim kendine mesaj attım durum konusunda bilgi verdim. Mesajımı gormediği icin cevap yazmadı. Ben de sıkıntı olmasın diye durumu halledip eve gittim. Sonra mesaji gordu ve kavga cıkardı yine. Gereksiz bi durummuş, ikimizin duşuncesi farklı olduğu icin ben durumu ciddiye alıp kararsız kalmışım. Halbuki ben kararsız kaldım ama sonra sıkıntı olmasın diye halledip istekli mutlu şekilde eve gittim.sen sikinti olmasin diye benden cekindigin icin eve geldin bu anlasmak degil, ben ruhumla ozumle anlasmak istiyorum diyo.benim dedigimin olmasi onemli değil, onemli olan farklı duşunmeden aynı şeyi yapmak, biz olmak diyor. Ben de boyle her şeyi aynı duşunmek isterim ama istemsizce farklı duşunuyorsak da konuşup anlaşıp orta yol bulunur.benim illaki benim dediğim olacak diye bir duşuncem de yok. Onun dediğini yapsak yine de mutlu olmuyor, tatmin olmuyor. Hep boyle kucuk şeylerden kavga cıkartıyor. Ve bu uyumsuzluk tan dolayı ruhunun doymadigini soyluyor. En son herkes kendi istediği hayatı yaşasın birbirimize geniş alan tanıyalım dedi. Ama ben onun seviyorum ve onun sevgisine cok acım. Onu cok sevdiğimi de biliyor. Bunları uyumsuzluk olarak gormuyorum ben. Eşim cok mu ince duşunuyor takıntılı mi yoksa ben mi bir yerde yanlış yapıyorum bilmiyorum. Bu şekilde evde kendimi siginti gibi hissediyorum. Cok ağır cumleler kuruyor. Ne yapmalıyım sizce, ben paranoyak oldum iyice. Bu konuda elimden ne gelir ki . Kendiliğinden farklı duşunce bakış acılarımız oluyo , ben nasıl uyumlu olduğumuzu gostereceğim eşimi tatmin edeceğim bu konuda