Evleneli 7 ay oldu. Evlenmeden once eşya alımı sırasında kaynanamla sorunlar yaşadım ve hep sessiz kaldım. Evlenince yaşadığım kotu olaylar su yuzune vurdu ve eşimin annesine yalancı cok kurnaz bir şeytan dedim.(eşimin bekar erkek kardeşini bana kışkırtıp laf sokyuruyo delikanlı olacak bir de ağzında anansından duyduğu karı lafları var ) Şuan haksız gorunduğumun farkındayım ama gercek hic oyle değil. Anlatsam cok uzun surer. Son olaya odaklanmanızı istiyorum. 2 gun once sacımı boyatmak istiyorum dedim. Eşim de boyatma masraf olur dedi. Bende senin annen boyatıyo ve duğunden once de boyattı bir de sorunca herkesin icinde yoo boyatmadım diye yalan soyledi dedim. Ben oyle deyince kafana annem kadar taş duşsun dedi sizin evi kim yonetiyor dedim seni ilgilendirmez diye cevap verdi ve yatakta izlediği filmin sesini kısmadı. Ben de sabah son ses muzik actım uyanıp obur odaya gitti. 2 gundur hic konuşmadık. Beraber yemek yemedik ayrı odalarda uyuduk. Sabah işe yuzuğunu takmadan gitmiş ve beni gormesine rağmen tek kelime etmedi. 2 gundur balkonda uyuyorum uyunmayacak bir yer değil ama ben onun eşiyim gelip bir kez bile bakmadı bana . Oysa beni kaldırıp hadi yatağına gec demesini bekledim.Gozlerini kacırıyor yuzume asla bakmıyor. Ben normalde kus kalan konuşmayan bir insan değilim bu davranışı beni sinirlendiriyor . Ancak her zaman da ben gonul alamam kendime saygımı kaybedemem. Sizce ne yapmam gerek bu akşam nasıl davranmalıyım. Uzgunum ve sessizlik kalbimi daha da kırıyor beni sevmediğini duşunuyorum. Şuan kalkıp gidebilirim hicbir şey yapmadan ama yuvama zarar verecek fevri davranışlardan kacınıyorum. Onun ne duşunduğune dair fikrim olmaması da beni hem uzuyor hem geriyor.