Arkadaşlar ben 42 yaşında hic evlenmemiş, iyi bir kariyeri olan, kendi cocuğuna bakabilecek ekonomik gucu olan bir kadınım. Mantık evliliği yapmak kesinlikle bana uygun değil. Aşk ve sevgi olmadan evlenmeyi istemem. ancak bu zamana kadar aşık olup evlenebileceğim birisi karşıma cıkmadı ve cocuk sahibi olmak icin son bir iki yılım kaldı... acıkcası nasip boyleymiş deyip kaderime razı olmuşken, etrafımdaki insanlar mantık evliliği yapmam konusunda ısrarcılar... "evlen cocuğun olsun, yurumezse boşanırsın, sonra ilerde yalnız kalınca cok pişman olursun..." diyen cok insan var... sizce... bir cocuk bir kadının yaşamını olumlu olarak değiştirebilir mi? acıkcası şu anda her şeyim olmasına rağmen mutlu olduğumu soyleyemeyeceğim..