Merhaba kızlar
3 yıldır duzenli olarak calışmaktayım.Daha oncesinde kısa sureli is hayatım oldu ama hep cok duşuk maaşlar olduğu icin bırakın aileme destek olmayı kendimi bile ucu ucuna gecindirecek kadar az olduğu icin aileme destek falan olamadım hic.
Şuan maaşım asgari ucretin bir tık ustu.

Sunlarida belirtmekte fayda var babam eğitim konusunda hic destek olmadi hatta kendi cabamla emeğimle okudum.Calismama karşıydı cok yerlerde tanıdıkları olmasına rağmen is konusunda hani bi tanıdığiyla goruşme destek olma gibi bi cabası da olmadi.(Muhasebe kariyerlik falan)
Suanki isim bile tamamen hic beklemediğim anda nasip oldu.
Babam maddi durumu cok iyi olmasına rağmen hep maddi konularda sorun cıkaran biriydi evde birsey bitse yada bozulsa bağırıp cağıracak diye korkardık ust baş deseniz bayram seyran olacak senede bir veya iki kere alınırdı.

Neyse smben ise başladıktan 4 ay kadar eve maddi bi desteğim yine olmadi
anneme kardeşlerime vermek disinda zaten o donemde maaşım cok duşuktu birde ust baş kıyafet pek birseyim olmayinca eksikleri tamamliyordum.Sonrası zaten o donem eve yapılan bi kac masraf falan derken hep taksitlere falan para gitmeye başladı sonra ev eski olunca tadilat yada bozulan beyaz eşyalar falan derken inanın ne kendime adam akıllı bi harcama yapabildim nede kenara lazım olabilir diye uc beş kuruş atabildim suandada evin mutfak masrafları bu tarz yeni birşey alınacaksa onun taksitleri yada anneme kardeşime vereyim derken bana herzaman ki gibi pek birsey kalmıyor.

Simdi soyle bi durum var ki ben artik kendime bisey alsam hep bi vicdan azabı yasiyorum sanki kendi paramı degilde bana ait olmayan başkasına lazım olan bir parayı harcıyor gibiyim.En elzem ihtiyaclarımı bile alırken kendi icinde bi vicdan azabı hissediyorum yeni bisey aldığında eve getirirken cekiniyorum kimse gormeden yatağın altına koyup bi kac zaman sonra kullanıyorum kimsenin birsey diyeceginden degilde yinede cekiniyorum.

Bugun ne zamandandir ihtiyacım olan birşey vardi ona bakıyordum coktandır tam buldum sipariş verdim sonra aklıma geldi ki eve almam gereken birsey vardi ve fiyatı ona yakındı ne acelesi vardi iptal mi etsem falan diye kara kara duşunmeye basladim sanki gereksiz masraf yapmışım gibi ben bu psikolojiyi nasıl yeniden bilmiyorum.
Pandemi oncesinde psikologa gidiyordum bu konuyu tam detaylı acmadım ama sorunun benim kendimi sevmemden kaynaklı olduğunu kendimi iyi şeylere layık hissetmediğimi bu duşuncemden kaynaklı olduğunu soyledi.
Sizcede abartiyormuyum yada var mi bu durumu yasayanlar