Eşim boşanma davası acacağını soyledi pazartesi gunu. Beni sevmediğini, yuzumu gormek istemediğini ve aynı evde bile kalmak istemediğini soyledi. Son zamanlarda virusu bahane ederek eve haftada bir geliyordu. Sorunlarımız hep vardı. Evine bağlı birisi olmadı hic. On yıllık evliyiz. İkimizin de işi gucu var. Ekonomik durumumuz gayet iyi. Bir oğlumuz var. İki yıl once beni aldattığını oğrendim. Yuzleştik. Kabul etti, senden asla ayrılmam dedi. Kursa bir sure ayrı yaşadık sonra oğlum icin boşanmaktan vazgectim. O zamandan beri davranışlarında pek bir değişiklik olmadı. Yani evine bağlılığı olmadı. Beni sevdiğini soylemezdi ama ayrılık falan gundeme gelmezdi. Ne var ki adam eve gelmemek icin bahaneler uretirdi. Oğlumun da evin de ihtiyaclarını karşılamada bir sıkıntı yapmazdı. Ama beni hic sahiplenmezdi. Ben istediğim gibi gezer tozarım, istediğimi giyerim. Adam hic birime ses cıkarmazdı. Tamam beni sıkmaması guzel ama insan da onemsenmiyor duşuncesine neden oluyor. İki ay once tamamen koptu benden. Eve daha az gelmeye başladı bahanelerle. En sonunda on gun once beni sen kendinden soğuttun artık seni sevmiyorum dedi. Ev ve arabam bende kalacak. Ona araba ve iş yeri kalacak. İşim var zaten calışıyorum. Maddi acıdan sıkıntı yaşamam inşallah diye duşunuyorum. Korkum ve endişem oğlum. Zaten cok ilgili bir baba değildi. Şimdi tamamen bırakıp gidecek. Oğlum cok duygusal onu bu surece nasıl alıştıracağım bilmiyorum. Şimdilik ilgilenir biraz. Ama sonra başka bir cocuğu falan olursa yavrumu tamamen bırakacak eminim. Babasız kalacak ve psikolojisi etkilenecek diye cok korkuyorum. Kendimde cok uzgunum ben elbet atlatırım diye duşunuyorum. Ağlarım, uzulurum yıpranırım ama elbet unuturum insan nelere alışmıyor ki. 16 yıllık gecmişimiz var elbet zor olacak. Ama ya oğlum