Hem tembelim hem cok duygusal . Gencken de boyleydim ben . Elim işe guce varmazdı . Koli koli kitap okuyayım ellemesin kimse beni derdim . Evlendim aynı oldu . Eşim yemek temizlik beklemez koy onune makarna her gun yer . Işe gittim işten geldim zorunlu isleri yaptım oturdum okudum . Hep okudum .
Bebeğimizin odası gelecek yakın zamanda o yuzden kocaman bir elbise dolabim vardı ondan vazgecmek zorunda kaldım cunku evim kucuk . Inanamazsiniz. Eldivenlerin teki var teki yok. Corapların da keza oyle . Her şey birbirine gitmiş. Ayakkabılar da oyle yaz geldi hala raflarda botlar cizmeler var kaldırmam lazım elim kolum kalkmıyor . Onca iş var ya kitap okuyorum ya kafamda felaket senaryoları yazıp ağlıyorum .
Niyetleniyorum her gun bir dolabı duzelticem diue icimden gelmiyor iş yapmak,yemek yapmak . Bi girissem tek dolapla kalmayacak biliyorum. Bugun dolabı sokmeye babamla annem geldi yardıma babam bu ne kadar dağınıklık falan dedi homurdanarak cok uzuldum . Onlar gidince ağladım ama hala iş yapasım yok. Bu hal nas gecer