Herkese merhaba.
Benim derdim şoyle.
3 yaşında dunya tatlısı bir cocuğum var ama cok fazla borcumuz var diye 2. Cocuk hic duşunmedim. Şoyle ki bazen evde zeytin almayıp yerine fatura odeyelim derken eşim kredi cekip araba alalım borc illaki odenir derdi.
Salgın oncesi calışıyordum k.v bakıyordu cocuğa ama eve her yaklaşmaya acaba bugun ne şikayet olacak tedirginliği olurdu, tamam Allah razı olsun bakıyor ediyor ama 3 yaşında cocuğun her akşam bir şikayeti mutlaka oluyor. Cocuk sacının onunden biraz kesmiş o makas neden alacağı yerde ki dedim herzaman oradadır diyor aldım ben yuksek bir yere koydum. Cok ağlıyor, koşuyor, elimi tutmuyor bana vuruyor gibi şeyler cok sever oda doğru. İşten cıkıp kendim baksam ev kredi borcumuz, elden borcumuz var eşimin calışması yetmiyor. 1 aydır 2. Cocuk mevzusu donuyor şu an zamanı değil durumu goruyorsun annen zaten bakamaz ben calışıyorum diyorum, cocuk tekmi kalsın yaşı 33 eşimin 40da mı baba olayım hergun cocuk konusu


Gercekten kızlar istemiyorum cunku şu an şartları goruyorum neye guvenelim bende sprail var onu cıkarttır diyor hayır desem de hep diyor şimdi şoyle bir sorum var cıkarmayıp cıkardım desem de dilinden kurtulmak icin sacma fikirmi?? Nerden bilecek sonucta cıkartmadığımı zaten kendisi zor bir kişi hep onun dediği doğru. Onun fikirleri olumlu, onun kararı olması gereken benimde fikrimi sorar ama kendi fikrine beni mutlaka bi şekilde ikna eder nasıl yapıyor bilmiyorum
