Bakın ben hayatımı kısa ve oz anlaticagim ablamın eşi tarafından uyurken taciz edildim genc kizken sonra babam benim babam karaktersiz nefret bir adam elin oruspulariyla evlenmiş cocuk yapmış gece ben uyurken benim yanımda gecip yan komşuya tecavuz etmek icin giden biri cimri nefret teki annemi saclarından tutup koridordan suruklediğini bilirim ben 8 sınıftayım başımı kapatmadim diye cekmece surguleri var ya ondan dort tane eline alıp butun vucudumu mosmor yemyeşil bir hale getiren adam sonra yani anlatmaya kelimeler yetmez anladınız sanırım karaktersizligini artık o evde taşıyamaz halegeldim 15 16 yaşındayım direk aklıma evlilik geldi yeterli gideyim bu cehennemden duygusu 17 yaşıma geldim sevdiğimi zannediyordum beni sevdiginide evlendim biriyle tanımadan iyice cunku psikolojim berbat durumdaydi sonra herşey başta guzel uc ay gecti eşimin uyuşturucu ictiğini oğrendim psikolojik men berbat bir duruma geldim aileme dondum geri yolladılar sen yaptın dediler sonra geldim eşimin yemin ve sozleriyle bu sefer esrar kullandı aynı şekil gittim ve yine buraya defedildim ucuncu kere aileme gidişim eşim kafası guzel bana el kaldırıp dayaklari başladı o sebeple gittim gidince oğrendiğim şey ben uyurken ablamı arayıp şerefsiz gibi kpnusmasiydi anlayin işte bunu duyduktan sonra beyninden vuruldum uc ay gelmedim buraya onun yanına boşanmak istiyordum ya 3 aydır babam bir kere sormadı bir ihtiyacın varmı kızım diye emin olun gitmem icin elinden geleni yaptı 25 krsluk bir permatik nedir neden alıp cope attigmi sorguladi beddualar aldım akşama kadar mecburen geri gonderildim yine ben gene herşeyi unutmaya hazırdım tam herşey duzeldi dedim bahis oynamalarını desem yalanmi hakaret kufur mu bilmiyorum bakın ailemle aramda 20 saat var benim artık oraya gidemiyorum istemiyorjm cunku ama burdada kalamıyorum o kadar caresizimki Allah biliyor ben eşimi cok seviyorum aslında cok iyi biriydi evlendikten sonra anlam veremedigim birsuru sey sofradan agliyarak kalkıp sofraya yolunmus saclarım topladim siz duşunun o kadar zavalliyimki ben hala insanlara acıyorum rabbim gonlumu goruyor bakın eşime kıyamıyorum bana onca şey yaptktan sonra bile karnıma atıp duşurduğu bebeğimi kaybettim buna rağmen cunku aptalın tekiyim bir gun demedi ya ic camaşırına şuna buna ihtiyacın varmı gel gidelim alalım diye bir gun beni alıp gel bunaldım cıkalım demedi ve dorduncu senem artık hanicorona var diye evden cikamadiniz iki haftada bunaldıniz ya ben dort senedir hic cıkamıyorum siz duşunun o kadar acı cektimki bu gune kadar yinede ne beddua ne başka bişey demedim kimseye sadece Allah'ıma bıraktım benim 6 duşuğun var cocuğum yok benim oz abim bile beni uyuşturucu icip taciz etmişken nasıl bir psikoloji bekliyorsunuzki ben artık kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum aile eş kimse olmadan yanlız dimdik durarak ama korkuyorum biliyorum hepiniz git diceksiniz ama ben onunla konuştuğumda boşanmak istediğini soyledihimde gozlerime bakıp ağlaması ben seni asla unutamam olurum demesi geliyor gozlerimin onune ve korkuyorum yureğim parcalanıyor Allah bu vicdani merhameti bana bolca vermiş yada aptallığı 4 senem ve ben 22 yaşındayım duşunuyorum omur boyu bunu kendime yapamam hayata bir kez geliyoruz ama yıkık bir haldeyim nereye gideceğim ne yapacağım rabbim akıl sabır versin oluyorum artık kurban olayım bı rcare bisrsey diyin