herkese merhaba,
ailemin tatlış mı tatlış bir kedisi var. evlenmeden once aynı evde olduğumuz icin bana da alışık. ben evlenince kedi ailemle kalmaya devam etti. anneme de cok duşkundur. ben evlendim ve şuanda 1 yaşını biraz geckin bir bebeğim var. ailem temmuz ayında bir yakınımızın duğunu sebebiyle 1 haftalığına gitmek zorundalar. şu surece kadar tatil vs gibi durumlar icin ben baktım kediye. ama şuan bebekle benim icin ona bakmak o kadar zor ki!!
1.si kedinin nerede bakılacağı;
alıp bana getirsem hayvan bunalıma giriyor yer değişiminde. zaten evde bebek var. kedi ailemle uyumaya alışık. ve istisnasız her gece 3-4 kez kaldırır mama yer oynamak ister falan. cocukla aynı odada iken kediyi odaya alamam. zaten gece bebeğe kimbilir kac kez kalkıyorum. kapıyı kapatayım o salonda vs gezsin desem biliyorum odaya girmek icin sabaha kadar miyavlayacak. hem bebeğe hem kediye kalkarsam ustune bir de calışıyorum işe nasıl gideceğim??
2.si annemin evinde kediye bakmak:
eşim bu işe hic sıcak bakmıyor. cunku komple oraya taşınmamız gerekiyor. bebeğin eşyası yiyeceği yatağı vs imkansız birşey. diğer uyanma sebepleri tabi burda da gecerli.
3.su ise kedi annemde kalsın gunluk gidip gelmek:
bu da problem cunku 1 hafta olduğu icin ve hayvan yalnızlığa alışık olmadığı icin yine bunalıma girecek. hadi onu gectim. gunluk kim yetişecek oraya. eve gelmemiz 7yi buluyor. cocuğu yedir vs. her gece anneme git kediyle ilgilen desen akşam 9 da gidip en gec 10 da evime geri gecip uyumam vs lazım. o da cocuk 9 da yatarsa tabi. onunla gidip gelmem zor.
aileme bakamam ben desem bir ton da surat yiyeceğim. anlamıyorlar durumumu... zaten calışırken cocuğuma vakit zor buluyorum kediyi de cok seviyorum ama nasıl yapacağım!! aklına bir yol gelen yazsın... yada siz olsanız ne yapardınız! fikir lutfen cok bunaldım duşunmekten

edit: oncelikle cevaplayan herkese teşekkurler. kediye bakmaya uşenmiyorum ama ailem ille kedinin yanında biri kalması konusunda ısrarcı. akıllarının kedide kaldığını hayvanın gece tek kalınca bunalıma gireceğini soyluyorlar. ve gecmişte bu şekilde bunalıma girmişti.maalesef bu kediyi ben yetiştirmedim ;gece kalkması, tek kalamaması gibi. huyu boyle oluştu( kedi ufakken eğitim icin şehirdışındaydım) yani kedinin davranışlarının sorumlusu değilim. 2 gunde 1 gidip bakıp geleceğim en makulu. başka turlu olmasının imkanı yok cunku. aileme durust olacağım. gece kalmayacağımı soyleyeceğim. eğer kabul etmezlerse bakımı icin birisi ile anlaşmalarını yada kedi otellerini teklif edeceğim.

edit 2: ailem olmasa diyecek lafım cok. millet gezmeye gidiyor ceremesini cekmek bana duşuyor. sorumluluklarım olmasa yine de yaparım problem değil. ama durumum el vermiyor şuan. bi de suclu konuma sokuyorlar. siz kedi sahibi olalım dediniz diye alındı şimdi bakmaktan kacıyorsunuz diye laf yiyorum. birincisi ben evde bile değildim o kedi alındığında universitedeydim şehir dışında. kardeşim vardı ama o da şimdi şehirdışında. evet vaktinde istedik alalım dedik de ben almayı cok isteseydim yani sorumluluk konusunda kendime guvenseydim universitedeyken oğrenci evime alırdım. annemlerin evine değil. kardeşim daha ısrarcıydı ama o da o donem ortaokuldaydı. cocuğun hevesi icin de alınmaz.. sonucta ailemin insiyatifinde gelişti aslında konu. ama boyle tatil vs durumlarında sizin yuzunuzden o yuzden bakacaksınız gibi bir diretme var... ama tatil vs gectimi benim kedim minnoş kızıma donuyor olay birden. yok ben kimselere veremem onu... aman evde tek kalmasın. ceşmeden su iciyor biliyor musunuz? duran tastaki suyu icmiyor. şimdi nasıl gitmeden kalmadan bırakacaksın. ama mecburum. o da cok acıkırsa yiyecek cok susarsa icecek.. intihar etmez diye duşunuyorum. oyle bunalıma girip yemeden icmeden kesilen kediler varmış inşallah oyle birşey yapmaz. durumum bu işte benim şuan