Herkese merhaba,
1 senedir evliyim. Eşimle evlenmeden once 2 sene flort etmiştik. İlişkimiz ciddileştiğinde beni ailesi ile tanıştırmak istemediğini soylemişti.Acıklama olarak ailesinin normal olmadığını, onları tanırsam kendisiyle evlenmek istemeyeceğimi soylemişti. Her şeye rağmen tanışma konusunda ısrar ettiğim icin, ailesi ile tanıştık. Başlarda her şey normaldi, ailesi beni bende onları cok sevmiştim. Genel olarak gergin, agresif ve stresli insanlar olduğu belliydi. Evlerinde surekli bir tartışma vardı. 3 kardeş arasında, kardeşlerle ebeveynler arasında yada anne baba arasında. Kayınvalidem hayata olumsuz bakıyor ve surekli gelmişten gecmişten kotu anılardan bahsediyor, dedikodu yapıyordu. Eşimle araları hep gergindi ( eşim aile şirketlerinde calışmış ama biz tanışmadan 3 sene once yolunu ayırmıştı, babası şirketi batırmış ve bir suru borcları vardı bu sebeple aile icinde surekli insanlar birbirlerini sucluyor bir tartışma cıkıyordu). Eşimin annesi beni tek yakaladığı her ortamda eşimin hakkında gecmiş ilişkileri hakkında suclamalarda bulunuyordu. Oğlunu baba laik gormediğini benim cok iyi olduğumu soyluyordu. Bu durumu yavaş yavaş garipsemeye başlamıştım. Artık sacma sapan Eşimin kardeşinin hastalığından, kayınbabamın kayınvalidemi aldatmasından bile eşim suclanıyordu, benimde bulunduğum ortamlarda hic cekinmeden eşime hakaret ediliyor evden kovuluyordu. Gel zaman git zaman evlenmeye karar verdik. Bu surecte eşimin ailesi bize maddi yada manevi bir destekte bulunmadı. Aksine duğun yapmamamız icin bize cok ısrar ettiler. Benim ailem birşeyleri farkediyor ama gormezden gelmeye calışıyordu. Onları oyle kabul etmeye calışıyordum ama artık goz gore gore eşime haksızlık yapılmasına katlanamıyordum. Eşimin annesine bu durumdan rahatsız olduğumu tanık olmak istemediğimi, eşimle ilgili olumsuz konuşmalar yapmaması gerektiğini soyledim. Bana kustu. Aranızdan bir coğunun anne evladı icin kotu duşunemez, kotusunu isteyemez diyeceğini biliyorum, buna bende katılıyorum. Ancak kendi gozumle gorup kulağımla işittiğim olayları bile 2 gun sonra biz oyle yapmadık oyle demedik Siz yanlış hatırlıyorsunuz diye inkar eden insanlar var karşımda. Dolayısıyla eşimi sucladıkları ithamlar da gerceği yansıtmıyor. Eşim kendi kus olduğu zamanlarda bile beni onların evine goturuyordu. Başlarda aradaki kopruyu kurmamı istediğini sandım hic bir zaman gitmek istemiyorum denedim ancak ben bu durumu kaldıramıyorum. Surekli sinirlerim bozuluyor soylenen şeyleri kafama takıyorum geceleri uyuyamıyorum! Benim oncelikli olarak kendi ailemi korumam gerektiğine inanıyorum; ben oncelikli olarak eş gorevimi ustlenemiyorum eşime uzulup acıyarak ona annesi gibi davranmaya, annesinin eksikliğini hissettirmemeye calışıyorum! İlişkiye girerken bile uşur mu uzerini ortsem mi Diye duşunuyorum! Bu yaşananlardan dolayı ben eşime olan saygımı yitirirsen evliliğimi surduremem! İleride cocuğum aile reisi olan babasının bu saygısızlığa maruz kaldığını gorurse oda babasına saygı duyamaz. İnsanların kafalarındaki senaryo ’ya inanmaları gibi bir psikolojik rahatsızlık var mı? Aranızda eşini kayınvalidesine ( eşinin annesine) karşı savunmak zorunda olan, bu durumla mucadele etmeye calışan var mı? Bana tavsiyeleriniz nelerdir?