Merhaba hem cinslerim..
Umarım uzatmadan konumu,derdimi paylaşa bilirim.. deneyim,fikir ve onerilerinize cok ama cok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkur ederim.. sabirla okursunuz inşallah.. Allah kimseyi huzurunu bozacak duruma duşurmesin..
Once Kendimi tanitayim; 35 yaşında lise mezunu, 9 yildir calışmayan ve calışmasına izin verilmeyen ,okumak isteyip bi acık oğretim harc parasını para yok deyip mazeretler sunulup okuması engellenen 2 cocuk sahibi bir kadinim.. cok akıllı oldugumu sanıp meğer ne kadar cahil oldugumu daha yeni fark eden tembelin tekiyim.. yaklaşık 14 yıllık evliyim . Cocuklarımın biri 9, diğeri 3 yasinda.. benim en buyuk kavgam kendim ile .. mucadele etmemem soylenen herşeye razı olmam.. yada işime oyle gelmesi ile yollarını oyle yada boyle gecirmişim.. şimdi ise koskaca pişmanlıklar ile boğuşuyorum. Ama olmuşla olmuse fayda yok...kendimi tanıttım şimdi sorunuma geleyim.
21 yaşında kısa bir surede severek yada sevdiğimi zannederek evlendim. O gune dair tek hatırladığım sosyal biri olmadigim icin işyerinde tek calıştığım icin, cevremde herkes teker teker sevgili,soz,nişan,evlendiğinden benimde boyle bir arzumun oluşması ile başladı.. nitekim kısa surede evlendim.
Duygularım yoğundu evlendik ama daha ilk haftadan sacma sapan şeylerden kavga etmeye başladık.. aslında detay vermek istiyorum ama olurdu ailesinden biri yada durumumuzu bilen biri olurda denk gelir diye detay veremiyorum..
Eşim beni surekli bir yerlere bakmaya suclamıştır.. orneğin otobuse binerdik iş donuşu.. cam kenarında otururdum oda yanımda otobus tıklım tıklım ne yaparsınız? Dışarı seyrediyorum. Eşim hep nereye bakıyorsunla sucladı beni,defalarca..
Klasik kayınvalide olaylarına girmicem bile tum sorunlarımızı anlatırdı ailesine bu kadarını bilin yeter. Tabi Allah var ilk cocuktan sonra bunu yapmadı ve hep yanında yada kim haklıysa onun yanında oldu..
biraz eşinden bahsedeyim;
Eşim vicdanli,iyi biri. Cocuklarıma iyi bir baba cimri değil.. kimseye muhtac ettirmedi elindeki parayı hep bize harcadı
Eksi yonlarine gelirsek;
Takıntılı biri, inatcı, sinirli, cok baskıcı ve benim en buyuk derdim bu yonde.. beni değiştirmeye calışıyor..
Gelelim sorunlara;
Ben kendimi asla saklamadım, yanina eteğimi giyip gittim . Calışan biriydim bir patron bir ben asla itirazı olmadi karışmadı ne giyim ne ise.. yani o gun nasılsam hala aynıyım.. kendisi maneviyatı guclu biri ve her gecen gun bunu kuvvetlendiriyor. bu guclendikce bana karşı tutumu değişmeye başladı.. işin komik yani kıyın kıyın oldu ve ben bunu anlamamışım.. mesela kilo aldım evlenince ve ben ustume dar gelen kıyafetler giymedim hatlarım yani kilom belli olmasın diye onun yonlendirmesiyle tunik tarzı giyimler tercih ettim isime geldi cunku .. şimdi ise zayıf bir kadınım ve istemiyorum kendi tarzımla onun istediği gibi şeyler bulamıyorum kendide şahittir.. tamam etek elbise giymeyeyim ama kotun ustune kemer hizasında badiyide giymemi istemiyor.. daha once izin veriyorsun dediğimde o eskidendi diyor cahildim diyor .. keza iş olayında da bir erkek ile calışamazsın diyor iyide ben eskiden calışıyordum dediğimde yine aynı acıklama cahildim diyor.. iyide ben kurumsal yerde calışmıyorum ki yada fabrikada calışmıyorum.. işim gereği hem patron yada patronlarım olurdu bende telefonlara bakan fatura işleyen kişiyimdim.. şuan kesinlikle calışmamı istemiyor calışacaksan kalabalık olacakmış.. dedim kırmızı halıyla beni bekliyor işler.. neyse şuan kamik gelebilir ama baskının insanı ne kadar boğduğunu bir yaşayan anlar..
Cocuklarim buyudu buyuk boşluğa duştum bunalıma girdim. Konuştum bunları defalarca ama anlamiyor. Annem 5 dk mesafede kafama gore gidemiyorum.. arkadaşlarımla grubumuz var konuşuyoruz hemen laf atıyor hatta goruşmeni istemiyorum diyor... kırk yılın başında okula giden cocuğumun arkadaşlarının annesiyle sinema yada yemek yicez donduğumde pişman ediyor.. bir ton laf soyluyor istiyor ki bir tek o olsun hayatında iştiyor boğuyor beni.. akşam yemeğinden sonra bulaşıkları yıkarken yada evi toplarken kulakligimla muzik dinliyorum muzik dinlememe karışıyor... kısacası baskısı ve takıntılarıyla beni git gide kendinden uzaklaştırdı.. hayatımı ipotek altına aldı.. hakki var bu denli karışmaya?

Gelelim evliligimin en başından beri olan en buyuk soruna ben esimi cinsel anlamda hic ama hic arzulamadım hic isteğim olmadi genelde kacmaya calışsamda gozume soka soka bunun gunah olduğunu, iş bile yaparken o isterse gelip onu memnun etmem gerektiğini oğretti bana.. hic bir zaman istek ile değil de mecbur bir şekilde yaşadık bu durumu .. tahlil yaptırdım hormonlarımda mi sorun var yok .. ee ask filimlerinden etkileniyorum.. bazen istek oluşuyor vucudum o tepkiyi veriyor ama hic onu arzulamıyorum bastırıyorum duygularımı cocuklar tek tek olunca dahada uzaklastim ondan.. bu arada parantez acıyorum evliliğimizin en basından beri sanki emekli bir adam gibi yaşantısı var duşun yeni evliyiz 9 da uyurdu o zaman evde internette yok tek başına otururdum.. Ne bir gezmesi ne romantizmi ne başbaşa bir şey yapma isteği olurdu.. herşey para harcamak değil iki simitle sahilde yurumek bile yeteceğini soyledim ama nafile hep evde olmak isterdi oysa sevgili iken saatlerce yururduk..
Neyse bekarken mis gibi kokan adam artık bakimsizlasmaya başlamıştı.. kısaca cok değişmişti.. defalarca cocukları bırakalım başbaşa birşey yapalım dedim cunku icten ice uzaklaşıyorum daha kotuye gitmeden mudahele etmek istedim.. yok cocuklarsiz ici rahat etmezmis.. ister inanın ister inanmayın flort dahil 14 yılda 3 kere sinemaya gittik. 1. Seferde arkadaşlarla gittik 15 dk kalktı neymiş kufur varmış.. 2 .sefer kayınvalide ile 3. Seferi ben emri vaki ile bilet aldım cocukları bıraktık gittik.. mesela eşim tv de survivor yada başka bir film yada dizide, tişortunu cıkaran bir kare olduğunda baktığımda kavga eder.. şu sanatcıyı seviyorum dediğimde kavga eder birde boyle sacma kıskanclıkları varr..
Ben onu her konuda desteklerim teşvik ederim.. kendi alanın olsun,sosyal cevren olsun derim hic bir şey yapmak istemez adete ruhsuz biri.. konuyu cok karıstirdim farkındayım ama aklıma geldikce ekliyorum daha cok detay var ama yazsam oku oku bitmez..

Gelelim şuana ben ;1 yıldır ciddi bunalımdayım kendimi sorgular oldum.. istediğim boyle bir hayatmı onun yuzunden cevremde kimse kalmadı ailem ile mesafem oluştu.. aile,dost ,arkadaş herşeyden herkesden koptum.. calışmama, arkadaşlarıma, muziğime, giyimime herşeyime karışan biri..mesela evim park manzaralı duşunun yaz vakti ne zaman cıkılır akşam.. ben asla cıkamam cıkarsam onun belirlediği saatte donmem lazım.. kızlar ben artık cok bunaldim ona karşı isteksiz olmam,onun bunaltmaları ,sıkmaları soguttu hatta sevginin bittiğine neredeyse eminim..

Gelelim suanki ona; eşim en başında yapmadığı herşeyi yapmak istiyor şuan ilgi alaka sohbet anlamında ( baskı,karışma son surat ayni) onda degisen yok ama ilgi alaka konusunda ve cinsellik konusunda bana aşırı baskı yapıyor onun yuzune karşı sevmiyorum diyorum cinsellik icin ( aslinda istekli bir kadinim) ama onun yuzune seni arzulamıyorum diyemiyorum.. cinsellikte herseferinde duşa ağlaya ağlaya giriyorum kendimi fahişe gibi hissediyorum.. cunku duygu yok istek yok mecburiyet ile yapılan temas. En basit opuşme bile istemiyorum..

Sonuca bagliyorum; eşim ondan soğuduğumu farkında ve ben bunu yuzune itiraf ettim.. ve dahada baski yapmaya, ustume duşmeye başladı aşırı kavga eder olduk ayda bir boşanalim kelimesi haftada bire duştu ,şimdi 2 gunde bir tamam yapamıyoruz demeye başladık.. oturup karar alıyoruz ama olmuyor.. bende duygu bitti rol yapamıyorum oda bunu anlıyor.. ben kendi kabına cekilen sessiz icine kapanan birine donmuştum, bu onu cıldırtıyor zorluyorum kendimi bir cok konuda.. eve geliyor yemek yiyoruz sonra halini ,hatrını ,gununu soruyorum oda bana soruyor konuşuyoruz..denilecek ,anlatılacak ne varsa konuşuyoruz sohbet bitince kendi kabıma cekiliyorum hazm edemiyor bunu ..oysa en başından beri bunu o yapıyordu hemde ona ihtiyac duyduğum o gunlerde cocuk yoktu yapayalnız bıraktı beni..

Gelelim guncel duruma şuan boşanma aşamasından onceki biraz ayrı olalım evresindeyiz.. işin garip yani zerre uzulmuyorum bu duruma hatta yanlızlık hoşuma gitti kafa dinliyorum.. sadece gelecek kaygısı var malum 9 yildir piyasadan uzak lise mezunu biriyim.. Ne yaparım diyorum.. ama ne yaparım diyerek mutsuz bir evliliğe devam etmek istemiyorum bedenen bu evdeyim ama ruhum Cokdan gitmiş bu evlilikden.. ya bi zombi gibi ruhsuz, duygusuz yaşıyan bir olu olacağım yada her zorluğa karşı ayakta duran ne istediğini bilen kadın olacağım..

Kafanızdaki sorular;
- Aile terapisti... gittik, para tuzağı diyip devam etmedi..
- yuzyuze tum sorunlarımızı konuştuk.. ben Adım atmaya calışıyorum.. benden şikayet ettiği konular cinsellik; kendimi zorluyorum kendide cabamı farkında (ama tabi mutsuz ola ola) sırf evliliğim bozulmadın diye ama yetmiyor pozisyon istiyor onada zorluyorum ama hic sevmedigim şeye itiraz ettiğimde kavga ediyor saygı duymuyor..
- bir buyuğu devreye sokup konuşma cabasına girdim bunada buyuk tepki gosterdi ben buyum dedi
-son olarak şuan ayrı evdeyiz zerre ozlemiyorum. Gelecek kaygısı var sadece...

Şimdi sorularıma geleyim;
1- Malum virus var , ise nasıl gireceğim hali hazırda işten cıkan insanlar var iken.. hemde yeni sistemler , programlara hakim değilim, lise mezunuyum ne yapacağım?
2- cocuklarımı kesinlikle benimle olsun istiyorum.. ama onun sağlam işi var benim yok .. duşunmesi bile kotu ona verir mi hakim cocuklarımı ?
3- mal varligimiz bir ev bir araba ama oyle cok luks değil elime gecen para cuzzi daha neler talep edebilirim haklarım neler?

Arkadaşlar neredeyse baya detay yazdım. Rica ediyorum objektif yorumlarınızı yaparsanız sevinirim

*Cocuklarım icin devam et mesajları gelecek eminim , ama son 1 yıldır bir cok kere denedim zorluyorum.. 2 gun zorlamayla iyi sonra patlıyor bende herşey cunku duygu yok icimde yapamiyorum.. bu yuzden kavga cok oluyor cocuklarda şahit oluyor buna..

Şimdiden cok teşekkur ederim...