Nereden başlayacağımı bilmiyorum. Son uc aydır emdiğim sut burnumdan geldi, ancak bu soz obeğiyle ozetleyebilirdim sanırım.

Duşuncesiz, art niyetli arkadaşlarım bir uyuşturucu madde ile temasımı sağlayarak geldi hayatımın orta yerine s*cmayı gec sıvadı.

Evet toparlanamıyorum. Hayatımın arka planında daimi olarak delirecek miyim duşuncesi var. Eşlik etmeyi bırakın ahtapot gibi yapıştı bırakmıyor.

Ailem de yoruldu. Delireceksen delir kurtulalım moduna gectiler.

Bir psikiyatriste gidiyordum. İlacları aldığım donem iyiydim en azından beynimi kemirmiyordu duşunceler. Sonra biri bağımlılık yaptığı icin bırakıp diğeriyle devam etmem gerektiğini soylediler doktor. Bıraktığımda diğerinin yan etkileri baş gosterdi ailemde senin aşabileceğin bir sorun vs diyerek, biraz da korktular sanırım bağımlılık yaptığını duyduklarından, kullanmamı istemiyorlar ilacları.

Dımdızlak kaldım. Stresten fizyolojik olarak hastalanmaya başladım. Kusma vs. Ben artık cok yıprandım. En ufak bir tavsiyenize bile acığım.

Konu sanki boluk porcuk oldu, oğrenmek istediğiniz detayları sorarsanız acıklarım.