Daha once felaket evliliğimle alakalı konular acmıştım hatta defalarca boşanmadan geri donmuştum .
kısaca bahsedeyim 3 yıllık evliyim 2 yaşında dunya tatlısı bir kızım var
severek aşık olarak hayran kalak evlendik.ama 3. aydan itibaren herşey berbatlaştı calışan biriym asla anlşayışlı bir eşim yok.hicbir şeye yardım etmediği gibi herşeyden şikayet eden biri .kendi aynı evin icinde tamamen ayrı bir hayat yaşıyor ama benden mutlu neşeli enerjik biri olamı bekler .tum pandemi boyunca gunduz 11 12 ye kadar yattı kalktı kahvaltı yaptı gecti bilgisayarının başına o zıkkım oyununa .snra yattı şekerleme yaptı (ben tum gun hem ev işlerini yetiştirmeye calışıp hemde kızımla ilgilenmem gerekir.)akşam yemeği yeriz snra kızımı uyutrm o gecer bilgisayarına sabaha kadar oyun oynar.bir gun olsn sen dinlen az bende kızımla ilgileneyim demez .iş yapacağım zaman rica minnet kızla ilgilenmesini isterim .bir şeyi eksik gorse hakaret surekli kavga ben benden gectm artık oyle guzel hayatım neşe dolu gunlerim vardı şuanda duşunduğum tek sey bu hayattan kurtulup yeni hayatımı nasıl şelillendireceğim .kızımı asla vermem diyor korkuyrm sadece cocuk icin birlikteyz resmen .cok sosyal biriydm .onun oyun bağımlılığı asosyalliği beni vurdu remen evimize bir allahın kulu gelmez ben gitmek istesem binbir gucluk .bi psikologa gitmeye karar verdim konuşmak rahatlamak istiyroum cok ama cok mutsuzum .neler yapacağım bilmiyorum