Slm arkadaşlar. Anneme kırıldığımı hissediyorum.aslında buyuk şeyler değil bazen de kırılmaktan haksizmiyim kucuk şeyler icin diyorum.biz uc kardeşiz iki oğlan var biri evli biri bekar.annem oğullarına hic ama hic kıyamaz banada hic acımaz. Oğullarından hicbir şey gormuyor. Kardeşim şuan işsiz iş arıyor. Yaz olduğu icinde annemler yazlığa gidiyor.giderken kardeşime bir miktar para bırakıyorlar şuan işin olduğu icin. Ama malesef kardeşim oğun bitiriyor.sigara o bu.bu sefer bana donuyo işin ucu.annemler gelene kadar abla şu kadar abla bu kadar verirmisin.tamam veriyorum zaten de herzaman da olmuyo.annem ariyo mesela x e suk adar verin ben gelince vericem.ama gelince hic ne paranın lafı var ne birşey oralı olmuyor.unutuyo nedense.versede istemeye istemeye veriyor.sanki ben ondan zorla almışım gibi.kırılıyorum bende bu hareketlerine.tamam kucuk miktarlar ama bende calışmıyorum sonucta bir suru borcun harcın icindeyim. Maddi manevi oğullarından beklemediği herşeyi benden fazlasıyla bekliyor.sanki ben cok rahatım hicbisey ihtiyacım yokmuş gibi umursamıyor. Uzuluyorum boyle kucuk şeyler icin kotumu duşunuyorum diye.ama surekli hep oluyor