Arkadaşlar merhaba,gayet sağlıklı biriydim ben aslında ama bikac ay once bir hafta boyunca giderek dozunu artıran bir bayılma/sersemlik hissi ile doktora gittim.Kanima bakıldı,cok şukur normal dendi.Eeg de beyin dalgalarım bozuk cıktı,bunu başka bir doktor ve hastanede de teyit ettim tomografi,Mr normal.Hic bayilmadigim icin epilepsi teşhisi konulmadi,ilk Dr ilac yazdı diğeri ise tanı konulmadan yazamam dedi. 3-4 kez kulağımın birinde ani bir basınc ve beraberinde uğultu oldu,cok korktum.Kontrole gel demişlerdi araya pandemi sureci girdi kaldı oyle..
Epeydir iyiydim ama bu son iki ayda filan yine bayılma hissi geliyo.Saga sola donsem dengem bozuluyor,gozlerim devriliyor.Onceki konularimdan hatırlayanlar vardır belki,eşimden ayrı tuttugum evde annem,babam ve bebeğimle yaşıyorum ama annemler 3 aylığına memlekete gittiler.Cocuk oyun istiyor yapamıyorum.Aksine (Allah korusun)ilk bayilmami yapicam cocuk nolcak diye odum kopuyor -ki biseye bassam canım acısa anneeee diye ağlayıp geliyo canım oğlum.Bunlari yazarken resmen cenem kasılıyor,boynum geriliyor.
Ama nedense cocuğu alıp dışarı cıkınca bunlar olmuyor.Psikolojik mi , uykusuzluk mu,stres ve uzuntu mu yoksa cidden epileptik biseu mi bilemedim.
Cok korkuyorum onu biliyorum.Cocuk cidden hayata bağlıyormus,Allah anneleri cocuklarıyla birbirine bağışlasın.Evlilikte yaşadığım aşırı uzuntulere bağlıyorum, cıkıyor valla cıkıyor..

Ağlama duvarı yaptım burayı , dertleşmek istedim.okudugunuz icin teşekkurler..