merhaba hanımlar.
onceki konularımdan hatırlayanlar olur belki, yılda sadece bir kez gorduğum 1.5 yıldır suren mesafe ilişkim vardı.
buraya konu actığımda bircok hemcinsimden fikir aldım, bunun normal olmadığını boyle bir ilişki istemediğimi soyledim. nitekim kendini duzeltmek istedi ve şans verdim, buraya kadar biraz olsun guzeldi her şey. daha ilgiliydi, pandemi sonrası icin planlarımız vardı.
2 hafta once bir konu esnasında evlenmek istediğinden bahsetti, yaşı 27 olduğu icin en fazla 3 sene bekleyeceğini soyledi. ben 20 yaşında, universite okuyorum. mezun olur olmaz evlenmek istemediğimi, henuz oturmayan bir ilişki olduğunu, birbirimizi o kadar da tanımadığımızı soyledim. bunun uzerine bekleyemeyeceğini soyledi ve ayrıldık. git gelli bir ayrılık sureci oldu acıkcası. ben de donmek istedim ve hatayı burada yaptım.
o kadar sert cıktı ki. cok ağır konuştu. beni de deliye dondurdu ve ağır konuştum. gercekten en hassas noktalarına vurdum. bu konuda bir miktar pişmanım.
zaman vermemi istedi, duşunmek istediğini soyledi ve ben sustum, zaman verdim. bugun numaramı silmiş, yeniden hararetli bir tartışma yaşadık. hazmedemediğini, sozleri unutmadığını soyledi. ben ilk defa ona gercekleri soylemiştim, ilişkimizin normal olmadığını soylemiştim. bunun sonucunda asla geri adım atmayacağını onlarca kez soyledi, karşısında bir hayvan varmış gibi. sanırım cok kırıldım, cok uzuldum. gitmesine değil de sevgimin hÂl devam ediyor olması beni cok kotu yapıyor. gececek mi sahi? yoksa surekli akıl karıştırıp duracak mıyız boyle?
ic dokmek gibi oldu aslında, sadece cok doldum konuşacak kimse bulamadım.