Herkese merhaba,

14 haftalık hamileyim, cocukluğumdan beri hep kız istedim ancak hamile olduğumu oğrendiğim andan itibaren allah sağlıklı ve hayırlısını nasip etsin diye dua ettim hep.

Gonlumden gecen kızdı ama gonlumde dahi olsa ayrım yapmayı birini daha cok istemeyi duşununce vicdan yaptım hep sağlıklı olsun yeter dedim.

Dun cinsiyeti oğrendik, erkek bebeğimiz olacak allahın izniyle. Babamız kız erkek farketmez dedi hep, haliyle cok sevindi.

Beni uzen konu şu etrafımdaki herkes hep inşallah kız olur diyorlardı. Dun yakınlarımızla cinsiyeti paylaştığımda neredeyse herkes tuh kız değilmiş, uzulduk burulduk ama sağlıklı olsun onemli olan o falan dediler ve ben boyle demelerine cok icerledim.

Hayırlı olsun demeye bir yakınım arıyor mesela, diyor ki ben kız istiyodum cok uzuldum başta ama sindirdim.

Cok sinirlerime dokunuyor yani boyle denir mi, ne insanlar var yıllarca ana baba olmak icin uğraşıyorlar ki ben de birsuru ilac tedavisi gordum tup bebek surecine girmek uzereydim pat diye hamile kalmadım ya olmazsa duygusunu yureğimde hissetmiştim bebeğime hamile kalmadan once.

Evet gonlumde kız bebek vardı ama cinsiyeti oğrenince burulmadım uzulmedim cok şukur dedim canı gonulden.

Ama insanların bana yaa kız değilmiş demesi cok ağırıma gitti, dunden beri boğazımda bir yumru gibi oturdu kaldı. Bir kişi bile bana ya tuh kız değilmiş gibi demeden konuşmadı annem babam dışında. İnsanların boyle teselli eder gibi konuşma tavrı, benim defalarca evladın kızı oğlu olmaz sağlıklı olsun diye acıklama yapmaya calışmam cok uzdu beni.

Oyle icimi dokmek istedim burada.

Allah herkesin evladını bağışlasın ve dileyen kimsenin kucağını boş bırakmasın inşallah