Birkac gundur oyle doluyum ki nereden başlayacağımı bilemiyorum. Cok sorun var o sebeple ozetle anlatmaya calışacağım. 26 yaşındayım. Sehir dısından uniyi bitirip geleli bir yıl oldu. Zaten sehir dısında universite tercih etmemin sebebi annem. Kendisi fazla sinirli . En son lise birdeyken kahvaltı masasında ufak meseleden bıcakla beni kovalayıp ucunu kalcama saplamıstı. Bu sadece bir ornek boyle cok olay oldu. Son 4-5 senedir bana vurmasına izin vermem ben de karsılık verir oldum artık. Ondan once karsılık vermiyordum. Cunku ona kalsa cok rahat seni sakat bırakacak durumlara getirebilir. 12 yaşımdan beri evin temizliğini kendi kişisel bakımımı kendim yaparım. Annem calısır. Babam son bir yıldır bilişim sucundan acık cezaevindeydi yeni cıktı. Zaten bir ayrılıp bir barışırlar iyi bir ilişkileri yoktur. Lakin Babam iyi ve mulayimdir ne bana ne anneme bir fiske bile vurmamıstır. Annemle kaldığım her fırsatta tartısma anında “anca yan gelip yat, bana muhtacsın bana mı dayılanıyorsun” gibi cumleler duyuyorum. Kendimi bildim bileli boyle. Lisede de bunu derdi uniye gitmeden once de. En son 1 hafta once evde teyzem de vardı, yine “neden viledayı balkona koyuyormusum insanlar goruyormuş” gibi sacma sapan bir meseleden hakaret etmeye başladı. (Bu hakaretlerin icin o...... gibi kufurler de var ) ben duzgun konus deyince elindeki bıcagı bana fırlattı ve birbirimize girdik. Babam bir kosu ayırmaya kalktı, dedim “o kufuru bir daha edip bana zarar vermeye kalkarsan senin gırtlagından kan getiririm” Babam apar topar beni teyzeme yolladı birkac gun aynı evde kalmayalım diye.

Oğretmen olduğum icin iş bulmakta o kadar zorlanıyorum ki, bir fırsatını bulsam başka işler bile olsa sehir dısına bile gideceğim. Artık nefret ettim bu kadından bu ortamdan. Alkol aldığı an huzur bozması ayrı, yaptı hataları kabul etmemesi ayrı... Yaptıkları bir değil bin değil. Ne yapacağımı bilemiyorum caresiz kaldım, icimi dokmek istedim oyle...