Tekrardan merhaba burda bircok konu actım gecmiş yaşantım ve hatalarımla ilgili ben 23 yaşındayım annem bana bakamadı bi sure annanem teyzem buyuttu ama hep dovup aşağılayarak buyudum eve donuncede ne kardeşlerimle aram iyi oldu ne anne babamla hayatta kimsem yok ve bi engel ile dunyaya geldim bacağımda doğuştan sorun var yamuk yuruyorum okul hayatındada hep dalga gectiler yuruyuşumle yada konuşmamla hergun ama hergun dalga gecildim ama pes etmedim universitede herşey duzelecek dedim 20 yaşında 3.senemde kazandım gittim 1 donem okudum 2.donem bıraktım bazı sorunlar yaşadım yurtta ailemde cok ısrar etti bırak zaten cok mutlu değilsin orda tekrar hazırlan vs diye onları dinledim gitmedim 2.donem ama hayatımın hatası oldu affedemiyorum asla kendimi cunku ardından bir sacma karar daha alıp hic bilmediğim kotu bi şehire geciş yaptım yani universite okunmayacak bi şehir zaten psikolojim de bozuktu kaldığım yurt seneti 9 bindi amcam en iyisi dondur git eğer kotu olursan psikolojik olarak mutlaka o parayı odemek zorunda kalırsınız ailen seni gebertir dedi mantıklı geldi dondurup eve dondum 5.kez hazırlandım şimdi sağlık okuyorum 2 yıllık aile yanında ama pişmanım sonucta yaşamak istediğim hayata kavuşmuştum 1 nebze ve yaptığım aptallık sonucu yaşım 23 oldu hala istediğim hayatı yaşaysmıyorum univden donenleri goruyorum herkes hayalini gercekleştirmiş ben ise hala perişan bi haldeyim herşeyin zamanında guzel zamanında yaşanmış olması gerektiğini duşunuyorum ve benim ise guzellikleri coktan kacırdığımı artık olmasının bir onemi kalmadı sanki bunca acıdan sonra ve yaptığım ahmaklıktan sonra