Merhaba.
Benim derdim eşimle her tartışmamızda yatakları ayırması ve kendi uyuduğu odanın kapısını da girmemem icin kapatması.
Biliyorum cok cocukca ama bu da onun karakteri. Yani o kadar alıştım ki ya da artık değiştiremediğim icin kabullendim ki bu konuda konuşmaktan yoruldum zaten.
Asıl sormak istediğim konuysa iki hafta oldu eşimle odaları ayıralı baya nerdeyse sıfır konuşma var aramızda. Bana cok tavırlı istemezse sorularıma cevap vermiyor. Hatta odasından cıkıp salona gelmiyor. Resmen orada yaşıyor. Onceleri hani beraber uyumak cok onemli diye duşunup alttan alıp aynı gun olmasa da bir kac gun icinde bir şekilde hallederdim mevzuyu. Her zaman suclu benmişim gibi lanse edilmesine razı gelerek. Hoş bu kez de bir kac kere geri adım attım ama karşı taraf hala kus.
Bugun farkettim ki onunla uyumamak beni o kadar da etkilemiyor. Yani şoyle kocamı ozledim gibi bir durumdan ziyade evdeki gerginlik rahatsız ediyor beni. Ve arada keşke ben de naz yapabilsem ve ya onun gonlumu yapmak icin uğraştığını gorsem. Acaba sevgim mi bitiyor? Bitse de o kadar alışmışım ki ona anlamam galiba.
Bu arada 6 yıllık evliyiz. Cocuğumuz yok.

Bu konu hakkında duşğnceniz ve tavsiyeniz nedir?Siz de tartışma sonrası iletişim nasıl ilerliyor ?