İyi akşamlar herkese
Buraya hep kotu şeyler yaşadığımda yazdım desteğiniz fikirleriniz yeri geldi eleştirileriniz ama sonuc olarak hepsi bana iyi geldi..
Beni sevmeyen annemle 1 aydır tek kelime etmeden yaşamaya calışıyorum gayet iyiyim umarım beni boyle sevgisiz bıraktığı kadar rahat bırakmaya devam eder sonraa defalarca hakkında konu actığım sevmeye kendimi zorladığım ailelerin bile tanışması uzerine gucumu topladım ve bundan da kurtuldum.. ders calışıyorum umutlarım var hayallerim var derken benim hayatıma bi başkası girmek uzere sanırım

Soruna gelirsek sorun aşırı aşık hissetmek hep aşka inanmıyorum bu yaşıma kadar olmadı bundan sonra olmaz dedim iyi olduğunu duşunduğum adama zorladım kendimi sevmek icin ama meğer cok buyuk hatalar yapıyormuşum.

Şuanda yeni yeni goruşmeye ikna olduğum insan uzun uzun zamandır goruşmek istiyordu cok ısrar ettin bi kahve icelim diyerek gittim ama ben galiba daha once hic bu kadar guzel zaman gecirmedim biriyle inanılmaz guzel bi şeyin icinde buldum kendimi oda aynı şekilde bende.. korktuğum şey şu galiba hayatta o kadar cok mutsuz oldum ki mutlu olacağıma inancım yok kesin bana bi kotuluk edecek işte cok seven birisi cok sevilmez fikri boyle şeylerden korkmaktan alıkoyamıyorum kendimi.. sizce bu mumkun mu aşık olduğunuz insanlarla mutlu olmak cok luks absurt bi şey gibi geliyorda bana