Birgun hamile kalirsam dertlerim biter sanmiştim ama yeni başliyormuş demek.
11 yaşinda maltese bebegim var. Bebegim diyorum cunku bebekti geldiginde biberonla besledim avuc icime anca sıgıyordu.
Her gece kalktim el bebek gul bebek buyuttum.

Sonra evlendim benimle birlikte evime geldi. Eşim hic sevmedi , başını okşadigi nadirdir. Bazen eve kacamaklar yapıyor saatlerce soyleniyor.

Neyse uzatmayayim.
Dogum yapacagim icin oğlumu kopegimi vermemi istiyorlar. El birligiyle eşim dahil herkes...
Ben bu duruma tabiki de olumune karşiyim
Ama cozmem gereken şeyler var. Ve bunun icin fazla zamanimda yok

1.si oğlum cok fazla tuy dokuyor son zamanlarda beslenmesine de dikkat etmeme rağmen. (Esimin ilk sikayet ettigi durum bu )

2. kapi caldiginda coook havliyor o kapi acilana kadar.

3. Mama yemiyor , ozel mama yapiyorum 2-3 gunde bir sebze ve et tavuktan oluşan , eger yoksa ac kaliyor ama yinede yemiyor cok inat hatta aşiri inat...

Bir sure bakacak vereceğim guvenebileceğim kimse yok.
Kopegimin aşılarıda tam. Tek korkum tuylerinin bebegin bogazina falan kacmasi cunku evi ne kadar temizlesemde tuy cikiyor evden , kiyafetlerden , vucudumdan bilee...


Kizlar bir el atin. Her goren evime gelen psikolojik baski yapiyor. Ve ben cevap bile veremiyorum