Kızlar gunaydın. Kafama takılan bir şeyi soracağım.
Dun flort beyle goruştuk, il değiştirecek son goruşmemizdi. Akşam gec olunca otobus falan yoktu, seni bırakayım hem yurumuş oluruz dedi. Uzak olduğunu soylememe rağmen “yok yok uzak değil biliyorum ben oraları” dedi ve biz duştuk yola.
Giderken belli bir yol yurudukten sonra başladı “Allah allaaah bu kadar uzak mıydı ya totoototot” bunu zibilyon kere soylediğini duşunelim.
Ben de artık sinirlendim ve soylenmeyi bırakmazsa karşıya gecip taksiye bineceğimi, onun da binip gitmesini soyledim. Ama kendisi soylenmediğini, kafasında yolu daha yakın kurduğunu o yuzden kendisine şaşırdığını bu civarı bildiğini sandığını soyledi. Ben de her şeye cok mızmızlandığını, ondan başka kimsede bunu yaşamadığımı zira insanların benimle gecirdiği herhangi bir vakitten dahi zevk alabildiğini soyledim.
Neyse bu beni bıraktı ama benim surat duşmuştu coktan. Şuan cok soğuk davranıyorum. Hatta olmayacak bizden galiba kafasına girdim. Sizce haksız mıyım?

Donuşte taksi de bulamamış bir o kadar daha yuruyup ana yola inmek zorunda kalmış vallahi acımadım.