Merhaba, herkese iyi akşamlar. Aslında belki vicdanımı rahatlatmak icin yazıyorum bilmiyorum. Covid nedeniyle haftada iki gun ofise gidiyorum. Bugun ofisin kapısının onunde enfeksiyondan ağzı yuzu akmış zayıfcana bir kedi gordum. Cok uzuldum, gittim hemen yaş mama aldım besledim ama fazlasını yapamadım. Başka bir vakada cok kotu tecrubem olduğu icin belediyeyi aramadım. (Kadıkoy ’deyim) Ama aklım kedicikte kaldı. Zayıflamış da cok, uzuldum haline. Kapıp veterinere taşımak isterdim ama kuruş paramız kalmadı, eşim ucretsiz izinde. Şimdi aklım onda kaldı, belki orada bir hayvansever gorur ve kayıtsız kalmaz diye kendimi teselli ediyorum.

İşe bir daha Carşamba gideceğim, karşılaşırsam arabaya atıp kendi veterinerimize getireceğim. Maaş alp kartımı odemiş oluyorum. Ama bugun acaba yeteri kadarını yapmadım mı diye icim icim yiyor. Eğer param varsa kapar gotururum hayvanı ama olmayınca zor işte Dernek falan da asla yardım istemem hepsinin kokune kibrit suyu! Polemik yaratmak istemem ama ulkemizin hayvanseveri de tuhaf. Velhasıl kediciği doyurdum işe dondum. Gorup care uretemediğim her canlı icin cok uzuluyorum. Sanki elimden geleni yapmamışım gibi geliyor. Ben bu vicdan azabı ile nasıl başa cıkıcam?