Merhaba arkadaşlar uzun bi sure burda baya kafaları şişirdiğimin farkındayım. Yaşamayana cok zor gelen boşanma mevzusu aslında eylem olarak kolay bi işmiş cok kasmışım..

Davaya sizin de dediğiniz gibi kilolarımı vermiş saclar yapılı makyajlı en iyi halımle gittim yıkılmadım ayaktayım dıye. Ama o cok kotu gelmişti. Baştan ayağı karalar bağlamış Bı deri bir kemik saclar dokulmuş vaziyetteydi insani olarak cok uzuldum ama duygusal olarak hicbişey hissedemedim o an. Surekli benmle konuşmaya calıştı konuşmadım cıkarken vedalaşmayı bekledı vedalaşmadan atladım arabaya gittim..Arkadaşlarla buluşup yiyip icip gezdik.. Heyecanla aşkla başlayan bu ruyanın bi kabus olduğunu bilmek cok uzucu. Zorda olsa o kabustan uyandığımı duşunuyorum. Saolsun beni yalnız bırakmadı kimse. Ama sabah uyandığımda bi boşluktaydım sankı onunla tum guzel anılarımız bır olmuş ustume ustume geliyorlar. Etkiledi beni bi sure de etkileyecek tabı ama bu da bi surec gececek inanıyorum. O pişman olacak ki davada dokunsam ağlayacaktı daha bunlar iyi gunleri diye duşunuyorum. Şimdi benm canımı yakmaya calışmaz inşallah akıllı uslu acısını yaşar umarım.. Zamanla herşey benım icin daha guzel olacak inşallah. Buradaki siz değerli insanlara da destek ve dualarınız icin cok cok teşekkur ederim darısı diğer surec yaşayanlara hepinizi cok opuyorum