uzun zamandır forumu takip ediyorum ancak uyelik acıp sizin fikirlerinizi almak istedim. bir yılı aşkın suredir bir ilişkim vardı. 20 gun oluyor ayrılalı. birkac konuda anlaşamamıştık evlilik gibi. ben sen karar ver ne yapacağımıza diyince ayrılmayı secti kendisi. ben de kuyruğu dik tuttum tamam dedim, yolun acık olsun vs.. ayrılınca da birkac fotoğrafımızı, bioda yazan tarihimizi sildim. yani ayrılmışım kalacak mıydı bunu da anlamıyorum. 20 gundur birkac kez daha konuştuk. maalesef ben yazdım her birinde, o tersledi. )) cumartesi sabah cok uzun bir mesaj yazıp kalbinin de kafasının da karışık olduğunu, kendinin cok uzgun olduğunu, onceden olan tartışmalarımızda arayı bulduğumuzu ama bunda neden bulamadığımızı anlamamış. fotoğrafları ve bioyu silmem ayrılık surecini cok hızlandırmış, kaderde nasipte varsa bir şekilde olurmuşuz ama şimdi aklında devam etmek yokmuş. ben yapım gereği cok sulu goz biriyim, ayrıldığımızdan beri de hayatım pek ic acıcı gitmiyor. sevmiştim, herkesten cok sevmiştim diyor madem neden geri donmuyor? evlilik konusunda ben iş yapmam, elimi surmem tarzı konuşmuştu ben de bunları kabul etmemiştim. bana olan ilgisizliğini soyleyince, icimi dokunce ben ağır konuşmuş oldum ona gore. kalbim ile mantığım arasında caresizlik icindeyim. kendisi o kadar inat ki bir adım bile atmıyor. ben atsam beni de tersliyor. ah şu sevda olmasa dedikleri ne doğruymuş. anlatacak, beni dinleyen pek kimse yok etrafımda sadece bunun sonu nereye varır, bu insanın inadı kırılır mı, duşuncelerinden vazgecer mi onu merak ediyorum. uzun oldu kusura bakmayın, hakkınızı helal edin..