Arkaşlar coğunuz benden genc biliyorum. Ben 41 yaşındayım ve 20 kusur senelik calışma hayatım bitti artık. Malum ozel sektor artık emekliliğe yonlendiriyor. Genc cıvıl cıvıl kızlar varken.. neyse cok bi maddi derdim yok şukur. Eşimin kazancı yetiyor. 15 yaşında oğlum ve şukur sıkıntısız bir evlilik. Ama gelin gorun ku bu evde olup uretememe sıkıntısı yokmu. Yasayan bilir, rutinin beni korelttigini, yavaş yavaş curuttuğunu hissediyorum. Kurslar falan diyeceksiniz ama bana gore değil o kurslar. Denedim ama ittirerek olmadı.
Calışırken ne guzelmiş meğer. Calışan, ureten bir birey olma duygusu bir ihtiyacmiş. Kucuk bir sıkıntı ama inanın hayatı kaplıyor. Yani duşunurler der 6a, uğraş, meşgale en iyi tedavidir. Ne kadar da doğru..
