Ailem Kucuk bir ilcede yaşıyor. Bundan bir,bir bucuk sene once mulakatlara vs ilde olmam gerektiğinden, hazırlanırken bir ay kadar teyzemlerde kaldim. Aslında dayımda kalacaktım ama yeni evli olduğundan teyzem bizde kal dedi. Yapım gereği sakin biriyimdir zaten. O bir ayda teyzemlerde kalırken cok fazla evde durmamaya calışıyordum. Kursum haftada 5 gundu, diğer iki gun kursum olmasa bile evde durmamak icin cıkıp dışarda vakit geciriyordum. Teyzemin 4 kızı var hepsiyle de cok iyi anlaşırız. Teyzem bana sen kızlarla anlaşamazsın sanıyordum cok sakin bir kızmışsın seni fena sanıyorduk varlığın yoklugun bellisiz diye benle dalga geciyorlardi. Asıl konuya gelelim dayımlar da teyzemlere cok yakın bir yerde oturuyor surekli gelip gittikleri icin birbirimizi cok sık gormeye başladık. Yapısı gereği zaten dalgacı biridir buyuklerine bile. Ama bazen dozunu ayarlayamaz. Beni evlerine davet etti birgun kalmaya gittim. Herşey iyi hoş. Oğlen de cıkıp kursuma gittim. Sonra birgun yine davet ettiler. Bende buyuk kuzenimle cok iyi anlaşırım o da gelsin beraber kalalım dedim. Beraber gittik akşam herşey iyi guzeldi sohbetler caylar kahveler icildi. Beni fazla gormedikleri icin o kuzenimle daha icli dışlılar. Sabah yengem kahvaltı hazırlamıştı. Bende oturdum o sırada telefonu elime aldım. Dayı denen şahıs bir anda bağırmaya başladı, telefonla cok uğraştığımla ilgili bir suru laf soyledi. Kuzenim ve yengem de vardı rencide oldum kendimi cok kotu hissettim. Ağlamaya başladım o an. Sonra kahvaltı yapmadan ağlaya ağlaya cıkıp gittim. Teyzemlerde birşeyler atıştırıp kursa gittim. Eve geldiğimde teyzemle eniştem cok ilgilendi. Dayıma da baya kızmişlar. Akşam kuzenim işten geldi yengem kahvaltı yapmadan cıktığım icin alınmış hanımefendi. Kocasının terbiyesizliğini gozu gormemiş heralde. Ondan sonra ne doğru duzgun gittim onlara ne de oturup konuştum. Aradan zaman gecti. Başka bir dayımın duğununde yine sataşmaya calıştı bende tersledim en sevmediğim yeğenim sensin dedi herkesin icinde. Guya şaka yapmış oldu ama bunu soylerken icindeki nefreti hissettim.
Velhasıl sonrasında kendime duzen kurdum bir işimde vardı. Koronadan dolayı ilcedeyim onlar da koyde. Bize gelip gidiyorlar geldiklerinde yanına cıkmak yuzunu gormek konuşmak istemiyorum onun da yengemin de. Muhattap olmak istemiyorum annem zorluyor ama istemiyorum. Zaten farketmiş, erkek kardeşimle de polemiğe girmiş o da konuşmak istemiyordu. Zaten neredeyse bir cok yeğeniyle polemiğe girmişliği var
Yeğenlerim neden yanıma gelmiyor arada ne var ki diyormuş. Ama bende soğukluk oldu. Artık ağzıyla kuş da tutsa sanırım yuzune bakmayacağım biri oldu. Beni sevmediğini de hissediyorum ayrıca. Annem geldiklerinde illa yanlarına cık diye ısrar ediyor bi hoşgeldiniz diyip odama cekiliyorum. Cocuğu oldu cok tatlı onu bile sevemiyorum tavırlarından dolayı.
Siz olsaniz nasıl davranırdiniz Sizce tavrımda hakli miyim cok mu abartıyorum