Merhaba hanımlar,
Canım sıkkın, icimi dokmek icin yazıyorum, acıkcası morale ihtiyacim var. Uslubumu da mazur gorun lutfen. Konu benimle değil, annem ve teyzelerimle ilgili. Bu arada uzun olacak şimdiden soyliym.

Şimdi şoyle ki, bircok konulardaki yorumlarda da bahsetmisimdir bilenler bilir, benim şerefsiz bi ananem var. Buyukmuş, yasliymis, vs asla saygı duymuyorum ve bugunden sonra her fırsatta kendisine aklıma gelen bedduaları ediyorum. Cocukluğumu ergenligimi mahvetti yobaz pislik, surune surune gebersin inşallah.

Konu şu ki, ananemle rahmetli dedemin sahip oldukları bir ev vardı. Annemler dort kardeşler 3 kız, 1 de ananemin taptığı dayım. Ananemle dedemin evlerinin tapusu yoktu, noter belgeleri vardı kooperatife baglilardi, tapuyu cikarttirmak icin cok uğraştılar. Tapunun cıktığı donem de dedemin yatalak olduğu doneme denk geldi ve ananem dedemin cok yaşamayacagini anladığı icin bir punduna getirip tapuyu kendi adına cıkarttı. Dedem oldukten sonra da anneme surekli, baban yok artık, burası benim evim, defol git evimden diye defalarca kovmustur (annemle.babam boşandığı icin onunla yaşıyordu, ben de universiteye kadar onunla yaşadım). Sonra bu kadın, birgun teyzemler evdeyken yıllardır sinir hastası olan teyzeme cok gereksiz bir laf sokuyor, teyzemin de ağrına gidiyor ve sinir krizi geciriyor. Bunun uzerine obur teyzem de sen neden boyle yapiyosun falan diye ananeme kiziyo, annem de "niye boyle yapiyosunuz, beni aranızda birakiyosunuz, ben neler cekiyorum sizin yuzunuzden" diye soyleniyor. Bu olay uzerine ananem olacak bu kadın, sanki 3 kızı toplanıp bunu tekme tokat dovmuşler gibi gunlerce kendini odalara kapattı, guya yemeden icmeden kesildi. 5 senesi var bu olayın. Sonra da dayımın yaşadığı şehre gitti, zaten aklı hep oraya gitmektsydi şuanda orda yaşıyor. Bir gun daha gormesin inşallah.

Bu kadın, durup dururken İstanbul'daki az once bahsettiğim evi satıyor. Gecen hafta da annemlere haber yollatiyor, evi sattım, paylarını vericem diye. Kanuna gore eş 2 hisse, cocuklar da birer hisse alırmış. Annemler hesaplarında kendilerine 66'sar bin TL para duşuyor. Ama kendisi bugun tekrar haber gonderiyor, 16 bin lirayı kestim (kafasına gore), onlar haketmiyor ev benim, vermiyorum diyor. Butun herkesin morali alt ust. Annemlere toplamda 150 bin TL verip, kendileri kalan 250 bin liranın sefasını surecekler. bu arada benim.paradan bir cıkarım yok, hicbir beklentim yok annemin de teyzelerimin de sıkıntıları var, onları giderecekler o parayla.

Şimdi diyeceksiniz ki tapu onun ustune, nakite cevirmiş istediğini yapar. Ancak benim annem ve teyzelerim, 11 yaşından beri konfeksiyonlarda calışmışlar, okuyun evladım okul bitirin diyen olmamış. Kazandıkları her kuruşu ananemin eline saymislar. Buna karşılık bugun ellerinde ailelerinden kalan bir bilezik, bir mal, bişey var mı? Yok? O evin her zerresinde onların da hakkı var. Ve bu kadın sozde dindar gecinen, okuduğu mevlutlerden hoca hanım diye para alan bir kadın. Milletin o mevlutlerde "yetim torunun var, ona ver bı ihtiyacını gidersin" diye verdikleri paraya bile goz diken, "aslında bana vereceklerdi de, seni bahane ettiler" diye burnumdan getiren bir kadın.

Soyleyin ben şimdi ne yapayım? Yıllarca bu kadının yaptıklarını sineye cektim. Annem Allah'tan yeniden evlendi de kurtuldu. Ben de eskiden bayramdan bayrama arıyodum, artık hic aramıyorum. Ama icim sogumuyor. Olum haberini almadan da sogumayacak galiba. O kadar uzuluyorum ki, elimden de hicbisey gelmiyor