Bugun cok garip hissediyorum. Saclarımın arasında ilk beyazı, hatta beyazları gordum. Ergenliğimi, gencliğimi yaşayamadığımdan dolayı sanırım, kendimi hep onumde koca bir genclik varmış ve bu kotu kabuslardan uyanıp gercek hayata başlayacakmış gibi hissederdim. Şimdi ise orta yaşlılığa ilk adımı attığım gerceğiyle yuzleşiyorum. Eskisi kadar hayal kuramadığımdan belliydi ruyada olmadığım. Yine de insan uyanacağına inanmak istiyor. Bir yandan da rahatladım sayılır. Artık sacları beyazlamaya başlamış biri olarak kendi kararlarımı kendim verebilirim ve bunun icin kimseye hesap verme ihtiyacı hissetmiyorum. Hissetmemeliyim.

Hoşcakalın genclik hayallerim, hoşcakalın yeniden başlama umutlarım. Merhaba orta yaşlar, umarım en azından siz insaflı davranırsınız.

Murat Menteş'in de dediği gibi;

şeyhim 14 milyar yıl ne cabuk gecti
yaş kırk oldu kırklara karışamadım
ben defterden sildim olumsuzluğu
şeyhim kainata alışamadım.