Konuyu bir arkadaşım yerine acıyorum o fikir almak istiyor vicdanen rahat olmak icin.
Arkadaşım birkac ay once 1,5 yaşındaki evladını kaybetti.Hastalığı icin gitmediği doktor kalmadı diyebilirim.Mikrosefaliydi yavrucak.Gozleri gormuyor duymuyordu bu hastalıktan dolayı ağır hastaydı zaten.
Evladını kaybedince yakın olan bir arkadaşı biraz zaman gectikten sonra nasıl unuttun hemen o unutulacak cocuk muydu, nasıl gidiyorsun gezmeye ah yazık vah yazık demeye başlamış.Onceden beri varmış bu patavatsızlık durumu.Arkadaşımı annesine kadar bağırabilen hemen alınıp cekip giden biriymiş.
Cocuğa kıyafet getirip tedavi icin para verip bunu yuzune vuruyormuş.Sende zekat verdin kac kez kıyafet verdin bana(arkadaşlardan cocuklarının kuculenlerini istemiştim)ama hic birşey demedin olması gereken bu dedim.Neden katlanıyorsun sevilecek neyi var dediğimde annesi babası yok ondan dedi.
Ben sadece zamanla uzaklaş goruşmek istediğinde bahane bul iletişimi giderek kopar kurtul dedim.Sizce ne yapmalı boyle bir insan vefayı hakediyor mu gercekten?