Bu konuyu cok acan olmuştur.Cunku artık eminim ki erkekler doyumsuz ve benim gibi yureği acıyan cok kadın var.

Ben yaklaşık 4 yıllık evliyim.Eşimle severek evlendim.Her evlilikte olduğu gibi de ufak tefek sıkıntılarımız muhakkak oluyor.Bir şekilde cozmeye calışıyoruz.

Ama ben eşimle ilk evlendiğim zamandan beri porno konusunda cok buyuk tartışmalar yaşadım.Ve defalarca bu evlilikte ki en hassas olduğum mevzunun bu durum olduğunu,bu durumu normal karşılamadığımı dile getirdim.

İlk karşılaştığım da daha 1 haftalık evliydim ve eşim 28 yaşındaydı.Daha once cinsel ilişkileri olmuş,porno izleme alışkanlığı da varmış yani izleme amacı bir şeyleri oğrenme niyeti ile değil.Cok ağladım,daha yeni evliyiz,daha beni,nelerden hoşlanıyor olabileceğimi keşfedememişken bunları izlemesi cok zoruma gitti.Tartıştık,bir daha yapmıycam diyip ozur diledi.

Aradan 1 yıl gibi bir sure gecti tekrar karşılaştım,bu kez sinir krizi gecirdim resmen.Bilgisayarı parcaladım.Kullanılamayacak hale getirdim.Bu bile ofkemi gecirmedi.İntihar etmeye yeltendim,ilac ictim ama yapamadım,kusturdum kendimi.Yine ozur diledi,soz verdi.Seni bu kadar fazla incittiğimi anlamamışım dedi.Affettim.

Ama psikolojim hic duzelmedi.Sokakta her baktığı kadını cıplak olarak duşlediğini duşundum,bu alışkanlığın onda bunu yapabileceğini duşundum hep.İcimde hep kuşkular vardı.Acaba yine izliyor mu ? Acaba sadece izliyor mu ?

1 yıl sonra tekrar karşılaştım.Bu kez anladım ki bu durum duzelmiyecek boşanmaya karar verdim.Durumu en yakın arkadaşımla paylaştım.Yine bir şekilde bizi barıştırdılar.Bu kez onların onunde yemin etti ve eğer tekrar bu hataya duşersem benden ayrılmanı goze almışımdır dedi.Tekrarı asla olmayacak dedi.Bu kez konuşmayı da denedim.Gayet sakin bir şekilde neden izlediğini sordum,eğer benden yana bir sıkıntı varsa bunları bana soyle,gerekirse birlikte seyretmeyi deniyelim (ki bu durumu ben normal karşılayamıyorum) dedim.Sen bunları izleyince ben kendimi cok kotu hissediyorum,benden yana bir sıkıntı olduğunu,beni beğenmediğini duşunuyorum,cok kırılıyorum,kadınlık gururum kırılıyor dedim.Seninle hic bir alakası yok,bizim cok da guzel giden bir cinsel hayatımız var dedi.Bu benim hatam ve bence de bu durum normal değil , yemin ediyorum tekrarı olmayacak dedi.Ve eşim kolay yemin eden biri olmadığı,Allah korkusu olan biri olduğu icin bu kez gercekten cok inandım.Sonrasında eşim askere gidip geldi,6 ay yolunu bekledim,3 kez yanına gittim.Aradan 2 yıldan fazla bir sure gecti.

3 gun once bilgisayara bir program kurdum,icimde şuphe olduğundan değil,o kadar buyuk yeminler etti ki izleyeceğini duşunmuyordum ama şeytan durttu işte.Hadi bir kur bak nolcak diye.Gecen 2 yıl boyunca hic kurcalamadım,tekrar yapıyor mu acaba diye.
Programı kurduğumun ilk gunu eşim defalarca hemde ben evdeyken yine porno video seyretmiş.Ben yemek yaparken,ben evi toparlarken.

Ben yanına geldiğimde ise bilgisayar da bir borc dosyası var onu acıyor,duşuncelere dalıyor ve uzuluyorum,acaba ne yapabilirim,ek iş mi yapmayı denesek de bu sıkıntılı durum bitsin diye kafamda kurup duruyordum.

Bu son izlediğin de yanına oturdum yine borc dosyası acık sadece.Bilgisayarı bana verdi,gozlerini kapadı,oturduğu yerde uyukluyordu.Boynu ağrımasın diye hayatım kanepeye uzan dedim.Tuttu ellerimden canının beni istediğini soyledi.İlişkimiz oldu.Ve ben bir gun sonra oğrendim ki porno izledikten sonra bilgisayarı bana vermiş ve gozu kapalı onları duşleyip,iştahını benle kapatmış.Bu durum cok zoruma gidiyor.Dayanamıyorum.

Gururum cok kırıldı.Gercekten acı cekiyorum.Son zamanlar da hayatımda cok fazla olumsuz şey yaşadım.2 aylık hamileydim,2 ay once bebeğimi kaybettim.Sonrasında adet olamadım onun huzursuzluğu coktu ki daha yeni adet olabildim.İş yerimde buyuk sıkıntılarım oldu.Tum bunlara rağmen eşimi ihmal etmedim,sevgimi hep gosterdim.Ama bu duruma dayanamıyorum.Bu durumun canımı ne kadar cok yaktığını bile bile yemin ettiği halde bana tekrar yaşattığı icin cok mutsuzum.

Cuma gunu adliyeye gittim boşanma davası acmak istediğimi soyledim.Beni bir arzuhalciye yonlendirdiler dilekce yazdırmak icin,neden ayrılmak istiyorsun dediğinde cok utandım,ağlayarak cevap verdim.Bu dilekce icin 50 tl aldı oradan adliyeye yonlendirdi beni ki zaten cantamda sadece o kadar para vardı.Adliyede de 160 tl istediler.Param olmadığı icin dilekceyi işleme koyduramadım. Bu işi yarın halledeceğim ki hadi ben calışan bir bayanım,durumu kotu olan,işi,maaşı olmayıp boşanmak isteyen bir bayan bunu nasıl yapıyor merak ediyorum ?

Eşime ondan boşanacağımı,bu konu hakkındaki hassasiyetimi daha once de bildiğini,buna rağmen tekrar aynı şeyleri yapmaya devam ettiğini,bana saygı duymadığı icin artık ona saygı duymadığımı soyledim.Onu sevmediğimi,boşanma dilekcesini verdiğimi ve onla aynı evde olmak istemediğimi soyledim.

İlk tepki verdiğimde abartmıyor musun,ne olmuş yani dedi.Ciddiyetimi anlayınca bilerek olmadı dedi,sanki adamı zorla koltuğa bağlayıp izletiyorlar.Bu durumlar beni dahada ofkelendirdi.''Seni asla bırakmam,seni cok sevdiğimi biliyorsun,hic mi mutlu etmedim seni,ben ayrılmam dedi.Asla boşanmıycam dedi.İstersen psikoloğa gideyim bu alışkanlık belkide bir bağımlılığa donuşmuştur dedi,lutfen bu surecte bana destek ol dedi.'' Cok gec kaldığını bu şekilde duşunmek icin cok zamanının olduğunu artık şansını kaybettiğini soyledim.Sonuc olarak evden gitmesini istedim ve bugun eşyalarını topladı gitti,nereye gittiğini bilmiyorum ama bu şekilde benim sakinleşmemi bekliyeceğini,boşanmıyacağını soyledi.

Ben bakımlı bir kadınım,cevremdeki insanlar guzel ve alımlı olduğumu soyler durur ki eşimde hep bunu soyler.Gecelikler,jartiyerler bir eşin dikkatini cekebilecek,onu tahrik edebilecek herşeyi yapıyorum ki bunları giyinmeyi bende cok seviyorum..Onu mutlu edebilmek icin striptiz yapmayı bile oğrendim.Bunlara da cok onem veriyorum. Orda izlediklerinden farklı bir cinsellikte yaşamıyoruz.Bu durumun doyumsuzluktan başka birşey olduğunu duşunemiyorum.İnanın psikolojim cok kotu.Ailem yaşadığım şehirde değil.Evde tek başına duşunup,bir şeyleri kafam da kurup duruyorum.Cok mutsuzum.Henuz aileme durumdan bahsetmedim.

Konuyu bahsettiğim arkadaşlarım biraz bekle belki bir sure ayrı kalmanız,senin bu ciddiyetin ve gideceği psikolog sayesinde bu durumu bir daha yaşamıyacaksın diyor.Ama ben eşime olan inancımı,guvenimi kaybettim.Duzelebileceğine inanmıyorum.Onu affedip,yine aynı durumu yaşamak istemiyorum.

Kendisine de soyledim ,eminim benim gibi duşunmeyen kadınlar da vardır,bunu normal karşılayanlar da vardır.Ama ben onlardan değilim.Bu durum benim psikolojimi cok bozdu,hic iyi değilim artık.Kadınlık gururum kırıldı,seni artık istemiyorum dedim.

Sonum ne olacak bilmiyorum.Ama cok mutsuzum...Bekleyip onunla psikoloğa gidip son bir kez daha mı fırsat versem,yoksa inceldiği yerden koparsam mı bilmiyorum.