Merhaba arkadaşlar. Ben nişan zamanından beri eşimle sorunlar yaşıyorum. Nişan zamanı ablası eşimi bana karşı o senle beni kıskanıyor ona fazla yuz verme bizim hakkımızda sana bir laf derse haddini bildir diye dolduruyordu arkamdan. Onumde ise herkese ben gelinim izi cok seviyorum derdi. Yine bir gun nişanda bizim misafirlerimşze bir şeyler demiş bende eşime ablan neden boyle diyor dedim. Eşim de hayır o demedi diyor. Ama sonradan yuzleşirken bana siz de o insanı nişana cağırmasaydınz dedi. Yani yine diyeceğini demiş ama iş buyuyunce ben demedim yalanına yattı eşim onu savundu ben de kullandığı laflardan bu adamla omur gecmez dedim nişan attım. Hep ablasının lafıyla hareket ediyordu. O zamanlar oğrenci idim. İşim olmadığından babamdan cok cekinirdi cunku babam icip icip butun sesiyle bağırır herkese bizi rezil ederdi. Ve herkese cocuklarını kotuler. Neyse babam once ayrıl diye destekledi sona eşin ailesi eve konuşmaya gelince kalk kızım ellerini op barışın sorunlar cozulur dedi ne olduğunu anlamadan bizi barıştırdı. Neyse dedim zamanla beni benimser iyi yuzumu gorur artık evlenince onceliği ben olurum şimdi nişanlı iken normal. Evlendik ilk 2 3 ay her şey guzel gidiyordu. Ablası evimize bize kalmaya geldi. Bizi o kadar mutlu gorunce merak etmeyin yarın bir gun cocuk olsun bu mutluluktan eser kalmaz dedi. Ben de cocuk eşleri birbirine daha cok bağlar dedim siz 1 yıllık evli olun artık bıkarsınız falan diyor ben kotu algılamak istemedim dediklerini. Evden gittikten sona surekli eşimi arayıp evde işlere yardım etme bırak o yapsın senin o karın saf değil sinsi ona inanma diye dolsursukca doldurdu eşimi. Her gun arardı alttan alta beni sorardı oldu da o gun eşimle ufak bir şeye tartılmışız ağzından laf alıp beni ve benim ailemi kotulerdi eşime. Eşim bir gun baktım o da beni kotuluyor ablasına ilk zamanlar savunur o oyle değil diyen adam evet bıktım demeye başladı arkamdan. Eve de dolup geldiği icin yemeğe ev işine laf eder yeni evliyiz benle pek ilgilenmezdi. Oyun bağımlısı oldu adam. Beni de surekli terslerdi sonradan anladım ablasıyla arkamdan boyle beni cekiştirdikledini. Boşanacam dedim bana son bir şans ver her şeyi duzelecem dedi. Hata ettim ablam benim sırdaşım ona her şeyi anlattım dedi evliliğin ilk zamanı olur boyle şeyler bir daha olmayacak dedi. Neyse bir şans vereyim dedim ama baktım ablası yine durmuyor hareket tavır ve laf sokmalarından anladım. Eşim de telefonu şifreledi artık bana vermedi. Ama beni hissediyorum ne zaman onla konussa evde bir gerginlik. Artık ben de patladım seni hep o dolduruyor dedim bİzi birbirimizden soğuttu dedim. Neyse ablasıyla sona hic goruşmedik o kadar yaptığı şeye rağmen hala evime gelmek istedi izin vermedim. Bu sefer bana daha cok bilendi benim hata yapmamı kolladı eşimi doldurmak icin. En son ben de guven kalmadı saygı da bitmişti evlilipimizde boşanma dilekcesi verdim. Tam kurtuluyorum 1 aya dedim mahkeme adli tatile girdi şansımdan. Neyse ben kesin kararlıyım artık onu istemiyorum ama ailem habire eşimi arıyor. Ozellikle babam ben hatanın sende değil kızımda olduğunu biliyorum diyor. Sen haklısın yaptıkları yanlış diyor. Ablası bizimle gezmek istiyormuş ben de ben de biz beraber gezmeyi seviyorum dedim diye ablasını ezmişm. Yav babam da onaylıyor yapmamalıydı diyor eşime hak verdikce eşim coşuyor. Hic karışmasalar aramasalar kafam rahat ama o konuşmadan sona sinir krizine girdim babam hic Arkamda durmadı ezilen ben oldum babam ve eşim beni daha da ezdi ve suclu ben oldum dik durunca. Ya kafayı yiyecem hatam yokken ailem arkamda durmuyor. Sabahtan beri lanet okuyorum bir baba bu kadar mı olur?