mine: vucuttaki en sert maddedir. dişi en dıştan koruyucu bir katman olarak cevreler. icinde sinir hucreleri olmadığı icin duyarlı değildir.% 97�si kalsiyum tuzlarından oluşur. Diş minesi altıgen �apatit� kristalleri şeklinde duzenlenmiştir. Minenin yapısına giren kalsiyum tuzları, organik diş maketi uzerinde yavaş yavaş cokelerek birikir ve kristalleşir. Bu birikme, ana rahminde iken başlar. Anne, gebelik suresince bazı ilaclar alırsa veya cocuk mine teşekkulu sırasında bir hastalık gecirirse mine birikimi aksaklığa uğrayabilir. 0 zaman dişler sarı, gri veya kahverengi olur. Bazen de eksik (hipoplazik) teşekkul eder. dentin: minenin altındaki tabakadır. yetişkin bir insan dişinin %75'ini oluşturur. kemikle aynı yoğunluğa sahip olmasına rağmen ısıya ve dokunmaya duyarlıdır. gerektiğinde icerdiği tamir hucreleri ile yeniden dentin dokusu oluşturabilirler. Dişin asıl kitlesini dentin (fildişi) tabakası oluşturur. Dentin, tac kısmında mine; kok kısmında da sement ile ortuludur. Dentin canlı bir yapıdır ve % 70�i mineral tuzları; % 20si organik madde ve % 10�u da sudan oluşur. Dentinde cok sayıda kanalcık icerir. Bu kanalcıkların ici diş ozu sınırındaki dentin yapıcı hucrelerin uzantıları olan iplikciklerle doludur. Dentin yapan hucrelere �Odontoblast� denir. Dentin kanalcıklarının milimetre karede sayıları 10.000�e. yaklaşır. Diş, dolgu veya kaplama yapılmak icin oyulur veya kucultulurse bu kanalcıklar acığa cıkar ve o zaman soğuk, sıcak, tatlı ve ekşiden ağrı duyulur.