Sorunum ne bilmiyorum anı ofke patlamaları yaşıyor sonra pişman oluyorum. Ama bu patlamalar oyle boyle değil hakarete kufurlere rahat konusmalara varıyor. Karşımdakini dusunmuyorum hic. Bunu dun ve daha onceleri eşime cok kez yaptim. Dun sabahtan kızımız eşim ve kuzenim bi yerlerde oturmaya gittik cunku kendisi 3 4 gun once barışmak icin bana doğru bi adım attı hic beklemediğim şekilde ( Boşanma davası goruldu bugun imza atmam gerekiyor. ) . Dun sabah iyiydik akşam oldu delirdim yarın seni bosicamlar diktir gitler bilmemne.

Konu şu ki eşim ınstagram hesabi actı yıllar sonra ve iş arkadaşları, gencliğinde tanıdığı arkadaşları lise arkadaşları hepsini eklemiş 130 kişi falan var. Dun lise arkadasim dedigi bakimli bi hanimi begenmis fotografini. Buna cok kizdim. Boyle hassas bi donemde bu yaptigin olmadi dedim. Ben bu insanların coğunu tanımıyorum soyluyor kim olduğunu fakat 10 senedir coğu yoktu hayatımızda. Dun ınstagram hesabi kapatayım dedi hayir siliceksin onları dedim ofkelendim. Simdi onun hesabinda kuzenim var abim var annem var fakat beni eklemiyor herkesin hesabini sormaktan bikmis istemiyormus duzelmem gerekiyormuş falan filan.

Ben şuan ilac kullnıyorum 2 tane psikolojik kaygı bozuklugu ve depresyon var aşırı ofk e nobetleri var bazen cinnet seviyesinde. Bana fırsat tanımıyorsun ekli olsam da bakmicaktim dedim biz nasıl duzelicez birbirimize guvenmeden dedim. Enson irtibatı biraz kes benimle zaman ver dedim sildim her şeyi whatsapp falan gece delirmiş araya araya bakmadım.
Bugun imzaya gidip gitmemekte kararsizim ustelik kızım babamı cok ozluyorum bizimle niye kalmıyo anne derken. Aklıma hep bu cumle geliyor. Daha sakin bi insan olmak istiyorum arkadaşlar. Duzeltebilir miyiz bilmiyorum istiyorum da ama gelgitli hallerimden cok bunaldim artık.