Annem ile ilişkim aylardır kotu. Annem değişmedi aslında herzaman bencildi ben 7 yaşımdaykende 27 yaşımdaykende. Aylardır artık annemden cok soğudum, her gun goruntulu konuşuyoruz uzakta yaşadığımız icin ve her gun bu konuşmadan sonra mutsuz oluyorum, bende ona imalar ve iğneleyici konuşmalar yapıyorum hak etse bile sonra pişman oluyorum eskisi gibi sevmediğim eskisi gibi hissetmediğim icin kendimi kotu hissediyorum. Cok doluyum artık ona karşı, zaten rahatsızlıklarımı dile getiriyorum ama sanki hic konuşmamışız gibi devam ediyor beni kaale almıyor. Her akşam yarın aradığımda cok guzel mutlu bir anne kız konuşması yapacağız annemle guzel sohbetimiz olacak diye kendimi iyi hissettirerek yatıyorum, her gun konuşmalarımızda beni huzursuz, mutsuz ya da sinir edecek konular ile o telefonu kapatıyorum tabi bende şefkatli bir evlat olarak o telefonu kapatamıyorum. Annemden hic bir manevi destek goremiyorum hic bir konuda, oysa ben ve eşim maddi manevi her turlu elimizden gelenin fazlasını yaptık herzaman. Babam cok sessiz sakin biri annem onu herzaman yònetip istediği yola getirdi oylede devam ediyor o yuzden ailem değil annem diyorum cunku babam icin annem ne derse o. Arkamda guvenebileceğim bir ailem yok, sadece kendini ve kendi hayatını duşunen bir annem var. Bu durumu bi yıl kadar oluyor farkedeli ve cok uzgunum. İnsan anne babasınada guvenemecek en azından manevi destek bekleyemeyecekse kime guvensin. Ailemden soğudum bu durum beni cok uzuyor keşke boyle olmasalar diyorum, bakıyorum anne babalar evlatları icin canlarını vermeye hazır benimkiler en ufak bir şey yapmaktan aciz. Zaten hep kıyaslanarak buyudum ama artık bazı durumlara tahammulum kalmadı.
En en en en basit ornek bugunku konuşmamızdan kuzenim ve eşi zaten kredileri varken yeni kredi ile son model bir araba aldılar onları ove ove bitiremiyor, bir kerede benim icin bizim icin iyi desin hep elalem aa oyle yapmış boyle yapmış nekadar guzel ama o krediyi ceken ben ve eşiml olsaydık bize yanlış yaptığımızı soyler kotu hissettirirdi.
Konuyu toparlayamıyorum ne soracağımı ne diyeceğimide, konuyu neden actığımıda bilmiyorum. Sadece uzuntumu paylaşmak istedim ailemle eskisi gibi onları koşulsuz şartsız sevmek isterdim ama artık aramızda kapatamadığım ve buyuyen bir ucurum var bu beni uzuyor ne yapsam duzelmiyor.